Ongelooflijk wat een feestje voor je motivatie kan doen.
Ik ben weer blij, dag dag kutweek!, en heb hoop voor de toekomst - jaja, het gaat allemaal goed komen!
Vandaag geen lange blog over van alles wat er in mijn hoofdje rondwandelt - gewoon om het simpele feit dat er niks als een gek in mijn hoofdje aan het rondrennen is! Alles zit netjes op zijn plek, en ik weet wat ik ga doen. Ik ga de blogpost van Snugglemuffin even lezen/bekijken (tip tip tip!!), dan ga ik naar boven en terwijl ik lekkere leefkleding aandoe mijn koffie (ik heb het al MEER dan vaak genoeg gezegd, maar ik zeg het toch nog maar eens - W-O-N-D-E-R-S-P-U-L!!!) opdrink. Dan ga ik eindelijk de foto's op mijn muur weer goedplakken, mijn kamer opruimen, en alle andere to-do-lijstjes die ik in de loop van deze week heb opgesteld afwerken. Vandaag heb ik er zin in, want alles ziet er weer een beetje zonnig uit. (:
LA & LAU: Jullie feestje was super! Ik heb het heel erg naar mijn zin gehad, sorry sorry sorry voor alle troep, echt waar. <3
zaterdag 31 oktober 2009
vrijdag 30 oktober 2009
woensdag 28 oktober 2009
dinsdag 27 oktober 2009
Tastoe
Ik moet even echt mijn hoofd leeggieten hier jongens. Bear with me.
Kijk, het zit zo. Iedereen die mij kent weet dat ik het druk heb. Maar dat vind ik niet erg! Dat vind ik fijn, ik vind het lekker om een dikke, volle, drukke agenda te hebben en veel dingen te doen. Ik heb er geen probleem mee, en natuurlijk, ik klaag er steen en been over soms, maar daar meen ik niks mee. Ik vind het juist fijn!
Maar ik zit echt heel erg te twijfelen over viool en orkest. Heeft het nog wel zin om door te gaan eigenlijk? Ik weet het even echt niet, want er is voor elke kant zoveel te zeggen! Ik wil niet stoppen. Echt niet. Vioolspelen is iets wat ik graag doe. Ik zal wel nooit een sterspeelster worden, dat weet ik en daar leg ik me volkomen bij neer. Dat hoeft ook niet van mij! Het is een hobby en dat is prima. Het is na 6 jaar onderhand echt deel van mij geworden, ik ben Renée en ik speel viool, en speel in het orkest. Dat kan ik niet zomaar wegwissen, en daar heb ik ook helemaal geen zin in! Maar de laatste tijd heb ik er zoveel moeite mee om af en toe een kwartiertje of twintig minuutjes oefentijd in mijn dag te proppen, dat het bijna altijd zo is dat ik maar één keer (soms twee) per week oefen. Dan kom je op de volgende (dure, laten we dat vooral niet vergeten) les, en ben je niks verder dan de vorige week! Dat heeft toch geen zin? Het voelt zo zonde, en bovendien is het ontzettend frustrerend, want zo kom ik niet vooruit. Ik zou veel beter zijn en ook echt vorderen, als ik maar zou kunnen oefenen. Maar als dat niet lukt, dan moet ik dus concluderen dat ik het te druk heb.
Maar dat wil ik helemaal niet toegeven! Ik vind het fijn om mezelf als SuperWoman te kunnen zien - ik kan veel aan (dat is echt zo) en zeg bij heel veel 'ach, dat doe ik ook nog wel even'. Zo ook met viool, ik blijf erbij dat het eigenlijk mijn eigen schuld is, ik moet gewoon iets beter mijn best doen om tijd te vinden. Niet tijd maken. Tijd maken gaat niet meer, ik ben op het punt gekomen dat ik geen extra tijd meer kan maken, maar de tijd die ik heb moet ik gewoon efficienter gebruiken, simple as that. Er zijn geen uurtjes tv-kijken of nutteloos op internet ronddolen die ik weg kan strepen voor oefenen, want die heb ik niet meer. Goed idee voor op een feestje, als je niks meer weet te vertellen - begin erover dat je misschien één of twee uur per week tv kijkt. Gegarandeerd grote shock! En ja, het is echt waar, ik kijk écht maar één of twee uur per week tv. Snap je nu dat ik geen tijd meer kan maken? Ik moet het vinden....Als je een beetje snapt wat ik bedoel.
Toch moet ik hier gewoon even echt heel praktisch naar kijken denk ik. Trek ik het wel om door te gaan? Kan ik het fysiek/emotioneel aan? Ik ben een week lang echt heel ziek geweest voor de vakantie, wat een behoorlijke wake-up call was. Ik ben nooit meer dan twee daagjes ziek, en nooit ZO ontzettend ziek. Mijn moeder zei het al, en hoewel ik het keihard ontken en gewoon vrolijk doorga alsof alles pais en vree is, denk ik steeds meer dat ze misschien wel een beetje gelijk heeft..? Vooral nadat mijn vioolleraar vandaag voor de zoveelste keer weer heeft gezegd dat ik er gestresst/moe (ik weet niet meer precies welke het was, maar het kwam op hetzelfde neer) uitzag. Bedankt zeg! Vind je het gek, als ik aan het eind van een lange dag, om 8 uur nog een vioolles (met hoge concentratie vereisten!) moet gaan volgen?
Dus dan denk ik...is het wel slim om door te gaan?
Maar dan denk ik weer....WHATEVER, ik wil niet stoppen. Zonde, ook, dan speel je 6 jaar lang, en dan stop je ineens!
Hoewel dat natuurlijk helemaal nergens een argument voor is.
Confusion all around, zoals je merkt. Gosh.
En ik ga maar eens tandjes poetsen, morgen drie proefwerken en 7 uur, jippieeee. Koffiedag, ik voel het!
Kijk, het zit zo. Iedereen die mij kent weet dat ik het druk heb. Maar dat vind ik niet erg! Dat vind ik fijn, ik vind het lekker om een dikke, volle, drukke agenda te hebben en veel dingen te doen. Ik heb er geen probleem mee, en natuurlijk, ik klaag er steen en been over soms, maar daar meen ik niks mee. Ik vind het juist fijn!
Maar ik zit echt heel erg te twijfelen over viool en orkest. Heeft het nog wel zin om door te gaan eigenlijk? Ik weet het even echt niet, want er is voor elke kant zoveel te zeggen! Ik wil niet stoppen. Echt niet. Vioolspelen is iets wat ik graag doe. Ik zal wel nooit een sterspeelster worden, dat weet ik en daar leg ik me volkomen bij neer. Dat hoeft ook niet van mij! Het is een hobby en dat is prima. Het is na 6 jaar onderhand echt deel van mij geworden, ik ben Renée en ik speel viool, en speel in het orkest. Dat kan ik niet zomaar wegwissen, en daar heb ik ook helemaal geen zin in! Maar de laatste tijd heb ik er zoveel moeite mee om af en toe een kwartiertje of twintig minuutjes oefentijd in mijn dag te proppen, dat het bijna altijd zo is dat ik maar één keer (soms twee) per week oefen. Dan kom je op de volgende (dure, laten we dat vooral niet vergeten) les, en ben je niks verder dan de vorige week! Dat heeft toch geen zin? Het voelt zo zonde, en bovendien is het ontzettend frustrerend, want zo kom ik niet vooruit. Ik zou veel beter zijn en ook echt vorderen, als ik maar zou kunnen oefenen. Maar als dat niet lukt, dan moet ik dus concluderen dat ik het te druk heb.
Maar dat wil ik helemaal niet toegeven! Ik vind het fijn om mezelf als SuperWoman te kunnen zien - ik kan veel aan (dat is echt zo) en zeg bij heel veel 'ach, dat doe ik ook nog wel even'. Zo ook met viool, ik blijf erbij dat het eigenlijk mijn eigen schuld is, ik moet gewoon iets beter mijn best doen om tijd te vinden. Niet tijd maken. Tijd maken gaat niet meer, ik ben op het punt gekomen dat ik geen extra tijd meer kan maken, maar de tijd die ik heb moet ik gewoon efficienter gebruiken, simple as that. Er zijn geen uurtjes tv-kijken of nutteloos op internet ronddolen die ik weg kan strepen voor oefenen, want die heb ik niet meer. Goed idee voor op een feestje, als je niks meer weet te vertellen - begin erover dat je misschien één of twee uur per week tv kijkt. Gegarandeerd grote shock! En ja, het is echt waar, ik kijk écht maar één of twee uur per week tv. Snap je nu dat ik geen tijd meer kan maken? Ik moet het vinden....Als je een beetje snapt wat ik bedoel.
Toch moet ik hier gewoon even echt heel praktisch naar kijken denk ik. Trek ik het wel om door te gaan? Kan ik het fysiek/emotioneel aan? Ik ben een week lang echt heel ziek geweest voor de vakantie, wat een behoorlijke wake-up call was. Ik ben nooit meer dan twee daagjes ziek, en nooit ZO ontzettend ziek. Mijn moeder zei het al, en hoewel ik het keihard ontken en gewoon vrolijk doorga alsof alles pais en vree is, denk ik steeds meer dat ze misschien wel een beetje gelijk heeft..? Vooral nadat mijn vioolleraar vandaag voor de zoveelste keer weer heeft gezegd dat ik er gestresst/moe (ik weet niet meer precies welke het was, maar het kwam op hetzelfde neer) uitzag. Bedankt zeg! Vind je het gek, als ik aan het eind van een lange dag, om 8 uur nog een vioolles (met hoge concentratie vereisten!) moet gaan volgen?
Dus dan denk ik...is het wel slim om door te gaan?
Maar dan denk ik weer....WHATEVER, ik wil niet stoppen. Zonde, ook, dan speel je 6 jaar lang, en dan stop je ineens!
Hoewel dat natuurlijk helemaal nergens een argument voor is.
Confusion all around, zoals je merkt. Gosh.
En ik ga maar eens tandjes poetsen, morgen drie proefwerken en 7 uur, jippieeee. Koffiedag, ik voel het!
maandag 26 oktober 2009
zoohee
Wow. Net weer een volger ontdekt.
Dit wordt bijna bizar zeg!
(en ik gebruik tegenwoordig het woord 'bizar' teveel - maar ik sla geen mensen meer!)
Dit wordt bijna bizar zeg!
(en ik gebruik tegenwoordig het woord 'bizar' teveel - maar ik sla geen mensen meer!)
Zennnnnnnnnnnnn
Best leuk, als ineens blijkt dat mensen, waarvan jij niet eens wist dat zij wisten dat jouw blog bestond, jouw blog lezen. Het brengt wel heel veel extra druk met zich mee natuurlijk - nou moet ik zorgen dat het leuk blijft ook!
Ik moet iedereen nu meteen al maar teleurstellen dan - ik ga slapen, het spijt me. Ik ga er morgen vroeg uit om mijn haar te wassen en rustig aan mijn dag te beginnen, zodat ik mijn dag rustig voort kan zetten. Ik heb besloten het vakantie-zen-gevoel zo lang mogelijk vast te houden. Hoe ik dat ga aanpakken? Simpel. Ik doe alles heel rustig aan. Heel relaxt. Als ik ergens geen tijd voor denk te krijgen? Dan zet ik mijn hoofd uit (......ja.) en ga, na DIEP adem te hebben gehaald, RUSTIG verder. Misschien dat dat rustige gevoel dan nog een weekje bij me blijft.
Klinkt kort, maar geloof me, normaal zou ik nou alweer vol in de stress zitten. Ik vind dat ik het nog best goed volhou.
Vrijdag!
VRIJdag!
Vrijdag ben ik weer VRIJ!
Bye-bye huisarrest, tot nooit meer ziens! (:
Ik moet iedereen nu meteen al maar teleurstellen dan - ik ga slapen, het spijt me. Ik ga er morgen vroeg uit om mijn haar te wassen en rustig aan mijn dag te beginnen, zodat ik mijn dag rustig voort kan zetten. Ik heb besloten het vakantie-zen-gevoel zo lang mogelijk vast te houden. Hoe ik dat ga aanpakken? Simpel. Ik doe alles heel rustig aan. Heel relaxt. Als ik ergens geen tijd voor denk te krijgen? Dan zet ik mijn hoofd uit (......ja.) en ga, na DIEP adem te hebben gehaald, RUSTIG verder. Misschien dat dat rustige gevoel dan nog een weekje bij me blijft.
Klinkt kort, maar geloof me, normaal zou ik nou alweer vol in de stress zitten. Ik vind dat ik het nog best goed volhou.
Vrijdag!
VRIJdag!
Vrijdag ben ik weer VRIJ!
Bye-bye huisarrest, tot nooit meer ziens! (:
zondag 25 oktober 2009
Try this: Killer Cereal @ Bagels&Beans
Tip van de dag:
De Killer Cereal van Bagels&Beans! Een laagje yoghurt, muesli (bio, uiteraard), aardbeiensap (mjam-mjam!) en een in stukjes gehakt banaantje. Allemaal samengestopt in een glas, met een glitterlepeltje en een leuk roze rietje erin. Met een koffietje ernaast (alles is mooier met een koffietje ernaast, een wijze wijze WIJZE levensles!) heb je een volwaardig ontbijtje, in een heerlijke tent met uitzicht op haastende mensjes onder je. Fantastisch! Ik hou van de Bagels&Beans, ik hou van de stad, ik hou van brunch, ik hou van Leiden!
Vandaag dus een lekker brunchje bij de Bagels&Beans (mijn persoonlijke hemel, gaat nek-aan-nek met de Starbucks, en dan is het menens!), snelwandelen naar Centraal en een heerlijk gek dagje bij het USC (is Universitair Sport Centrum, duhhh!). Voetballen met je been aan dat van je partner gebonden, geniaal toch? Daarna lekker borreltje bij Van der Werff.
Nu schoolwerk, maar da's een minor detail, niet teveel aandacht aan besteden.
Conclusie? Vandaag was een gezellige, relaxte dag, vol met nieuwe ontmoetingen en HEEL veel namen en HEEL veel nieuwe gezichten. Heel veel gelach, geval, ge-krantje-mep, namenspellen en 'Jij heet xxx, toch? Jaa, ik weet het nog!'. En morgen zie ik al die leuke mensjes weer, ik kijk er ontzettend naar uit!
De Killer Cereal van Bagels&Beans! Een laagje yoghurt, muesli (bio, uiteraard), aardbeiensap (mjam-mjam!) en een in stukjes gehakt banaantje. Allemaal samengestopt in een glas, met een glitterlepeltje en een leuk roze rietje erin. Met een koffietje ernaast (alles is mooier met een koffietje ernaast, een wijze wijze WIJZE levensles!) heb je een volwaardig ontbijtje, in een heerlijke tent met uitzicht op haastende mensjes onder je. Fantastisch! Ik hou van de Bagels&Beans, ik hou van de stad, ik hou van brunch, ik hou van Leiden!
Vandaag dus een lekker brunchje bij de Bagels&Beans (mijn persoonlijke hemel, gaat nek-aan-nek met de Starbucks, en dan is het menens!), snelwandelen naar Centraal en een heerlijk gek dagje bij het USC (is Universitair Sport Centrum, duhhh!). Voetballen met je been aan dat van je partner gebonden, geniaal toch? Daarna lekker borreltje bij Van der Werff.
Nu schoolwerk, maar da's een minor detail, niet teveel aandacht aan besteden.
Conclusie? Vandaag was een gezellige, relaxte dag, vol met nieuwe ontmoetingen en HEEL veel namen en HEEL veel nieuwe gezichten. Heel veel gelach, geval, ge-krantje-mep, namenspellen en 'Jij heet xxx, toch? Jaa, ik weet het nog!'. En morgen zie ik al die leuke mensjes weer, ik kijk er ontzettend naar uit!
dinsdag 20 oktober 2009
insomnia
En dan zit je met een ijsje (en, heb ik net ontdekt, marsepein chocolaatjes om de hoek, maar laat ik daar maar niet te veel aan denken...) in je pyjama in de keuken, met de laptop van je mamma, om 1 uur 's nachts. Omdat je niet kan slapen.
Verdomme zeg!
Verdomme zeg!
zondag 18 oktober 2009
Ik heb vandaag geen pyjama-dag!
Mijn vader heeft me net beschuldigd van het houden van een pyjama-dag. Pardon?! Ik heb een joggingsbroek aan, een t-shirt, een sjaal, make-up en een bh! Dat is geeeen pyjama-dag, dan heb je gewoon lekkere kleding aan.
Mijn broertje, aan de andere kant, heeft WEL een pyjama-dag, mijn zusje heeft een halve pyjama dag (pyjamabroek maar wel bh - die bh maakt behoorlijk veel goed) en mijn moeder zit nogsteeds in haar pyjama (hoewel ik denk dat zij zich nog gaat omkleden).
Gisteren was het grote bal. Beetje raar, als je er niemand kent en de taal niet heel denderend spreekt (hoewel ik tot de heerlijke conclusie ben gekomen dat mijn Duits op dit moment genoeg is om mezelf fatsoenlijk te kunnen redden in het alledaagse leven - kranten lezen, tv kijken, winkelen en zelfs kleine - hele kleine - kletspraatjes maken kan gewoon allemaal, het is een wonder!), maar gezellig desalnietemin. Fijn is dat, om midden in eht jaar een galaoutifitje aan te doen en overdadig met de haarspray in de weer te gaan. Later wordt ik rijk en heb ik een grote kennissenkring, zodat ik tenminste elke maand een cocktailparty in galakledij heb. Bij deze punt nummer zoveel in Het Grote Toekomstplan van Renee Hunter.
Ik heb vandaag de eerste mail van PREunion gehad! Denk dat ik bij de Fotocommissie ga, dat lijkt me wel wat. Heb trouwens wat oude foto'tjes van de kermis nog op mijn camera ontdekt! Niet te geloven dat dat eigenlijk al best lang geleden is!
Oh, en de sneeuw is weg. :( Hier in het dal, tenminste. Bij binnenkomst van Oostenrijk zag je links en rechts veel wit, maar nu is het gewoon koud (gisteren 2,5 graden!!!!!!!).
Mijn broertje, aan de andere kant, heeft WEL een pyjama-dag, mijn zusje heeft een halve pyjama dag (pyjamabroek maar wel bh - die bh maakt behoorlijk veel goed) en mijn moeder zit nogsteeds in haar pyjama (hoewel ik denk dat zij zich nog gaat omkleden).
Gisteren was het grote bal. Beetje raar, als je er niemand kent en de taal niet heel denderend spreekt (hoewel ik tot de heerlijke conclusie ben gekomen dat mijn Duits op dit moment genoeg is om mezelf fatsoenlijk te kunnen redden in het alledaagse leven - kranten lezen, tv kijken, winkelen en zelfs kleine - hele kleine - kletspraatjes maken kan gewoon allemaal, het is een wonder!), maar gezellig desalnietemin. Fijn is dat, om midden in eht jaar een galaoutifitje aan te doen en overdadig met de haarspray in de weer te gaan. Later wordt ik rijk en heb ik een grote kennissenkring, zodat ik tenminste elke maand een cocktailparty in galakledij heb. Bij deze punt nummer zoveel in Het Grote Toekomstplan van Renee Hunter.
Ik heb vandaag de eerste mail van PREunion gehad! Denk dat ik bij de Fotocommissie ga, dat lijkt me wel wat. Heb trouwens wat oude foto'tjes van de kermis nog op mijn camera ontdekt! Niet te geloven dat dat eigenlijk al best lang geleden is!
Oh, en de sneeuw is weg. :( Hier in het dal, tenminste. Bij binnenkomst van Oostenrijk zag je links en rechts veel wit, maar nu is het gewoon koud (gisteren 2,5 graden!!!!!!!).
zaterdag 17 oktober 2009
ik moet naar de wc
Ik heb geen nagellakremover ingepakt, omdat ik beredeneerd had dat elke zelfrespecterende vrouw wel nagellakremover zou hebben. En aangezien mijn tante wel een zelfrespecterende vrouw is, zou zij wel nagellakremover hebben.
Had ze ook, hij was alleen op. Dus nu zit ik met nagellak die over alle randjes heen gaat, en geen remover om het mee te fixen. Dus zometeen moet ik naar de Spar, om nagellakremover te kopen en wattenstaafjes. Maar verder gaat alles goed!
Bovendien is mijn ziel weer helemaal gefixt. De Sanifair is een heerlijke plek om te zijn, en na gisternacht de hele nacht door Duitsland gereden te hebben, ben ik weer lekker bij de Sanifair geweest. Heerlijk voelt dat, om helemaal brak de Sanifair in te lopen, je handjes met lekker warm water te wassen en je weer helemaal fris te voelen als je er weer uitkomt. Goed voor je ziel, en al helemaal leuk dat je daarna als beloning iets lekkers uit mag kiezen van je bonnetjes.
Ik hou van de Sanifair!
vrijdag 16 oktober 2009
Het Linkervlechtje zit raarder DANNNNN het Rechtervlechtje
'Wij hebben in Nederland te weinig vrije tijd' - Q-music, 15 oktober 2009, 17:05.
Helemaal mee eens! Sta er maar eens bij stil - het is opstaan, school, huiswerk, slapen, opstaan, school, huiswerk, slapen. En als je er iets leuks tussen probeert te zetten, al is het maar even een etentje met je ouders, broertje en zusje, of een filmpje op tv, komt meteen je hele schema in de war. Dan is het weer kiezen - voor welk vak laat ik het huiswerk maar even schieten?
Hoe bedoel je deprimerend? Je leven draait tot en met je 18e alleen maar om school - alles zit vast aan je rooster, alles hangt van de vakanties af. En als je het even goed doet ga je naar je 18e door naar de universiteit, waar dan weer alles omheen draait! Behoorlijk deprimerend.
Bah.
Ik ga er maar niet langer stil bij staan.
Mijn linkervlechtje zit raar, maar ik heb geen zin om het te fixen.
En mijn overbuurjongetje heeft, hoewel hij zelf vindt van niet, wel dégelijk taalbijles nodig! Lieve Aron, het is 'hoger DAN', niet 'hoger als' - krijg dat nou eens in je hoofd.
Helemaal mee eens! Sta er maar eens bij stil - het is opstaan, school, huiswerk, slapen, opstaan, school, huiswerk, slapen. En als je er iets leuks tussen probeert te zetten, al is het maar even een etentje met je ouders, broertje en zusje, of een filmpje op tv, komt meteen je hele schema in de war. Dan is het weer kiezen - voor welk vak laat ik het huiswerk maar even schieten?
Hoe bedoel je deprimerend? Je leven draait tot en met je 18e alleen maar om school - alles zit vast aan je rooster, alles hangt van de vakanties af. En als je het even goed doet ga je naar je 18e door naar de universiteit, waar dan weer alles omheen draait! Behoorlijk deprimerend.
Bah.
Ik ga er maar niet langer stil bij staan.
Mijn linkervlechtje zit raar, maar ik heb geen zin om het te fixen.
En mijn overbuurjongetje heeft, hoewel hij zelf vindt van niet, wel dégelijk taalbijles nodig! Lieve Aron, het is 'hoger DAN', niet 'hoger als' - krijg dat nou eens in je hoofd.
donderdag 15 oktober 2009
Sneeeeeeuw
Weetje waar het nu sneeuwt?
In Oostenrijk!
En weet je waar ik morgen naartoe ga?
Naar Oostenrijk!!!!
In Oostenrijk!
En weet je waar ik morgen naartoe ga?
Naar Oostenrijk!!!!
woensdag 14 oktober 2009
Vandaag
Het begon vrolijk, nu ben ik ingekakt. Kutcoopertest ook. Het klinkt zo knullig om te zeggen 'maar ik ben net een week ziek geweest' - hoewel het toch echt waar is...
Vandaag 'Zo, we kennen weer Grieks en Latijn'-taart! Stel je dit voor; een heel Nieuw Fihol, bomvol gymnasiummers. Iedereen verdringt zich om die taarten heen, iedereen wil er het eerste bij zijn. Oeps, taart op, doorschuiven naar de volgende taart - iedereen die net vooraan stond moet zich weer een weg banen naar de volgende taart. Cha-os dus, maar leuke chaos. Even gezellig zeuren over hoe erg de SO'tjes wel niet waren en taartstukjes vergelijken. Conclusie? Steures snijdt véél grotere stukjes dan Weerts. En je moet zorgen dat je een beetje flink groot bent, anders verdrink je tussen alle 3eklassertjes (waar je bijna automatisch 'bruggertjes' tegen zegt, omdat het de jongsten en kleinsten daar zijn! Gelukkig hoorden ze dat niet, anders waren ze boos geworden, en het waren er erg veel...).
Zometeen werken, nu Gossip Girl kijken, beetje inpakken, beetje huiswerk, beetje mijn humeur proberen op te beuren. Chagrijnig naar je werk gaan is geen aanrader.
Menn, ik ben toe aan vakantie!
Vandaag 'Zo, we kennen weer Grieks en Latijn'-taart! Stel je dit voor; een heel Nieuw Fihol, bomvol gymnasiummers. Iedereen verdringt zich om die taarten heen, iedereen wil er het eerste bij zijn. Oeps, taart op, doorschuiven naar de volgende taart - iedereen die net vooraan stond moet zich weer een weg banen naar de volgende taart. Cha-os dus, maar leuke chaos. Even gezellig zeuren over hoe erg de SO'tjes wel niet waren en taartstukjes vergelijken. Conclusie? Steures snijdt véél grotere stukjes dan Weerts. En je moet zorgen dat je een beetje flink groot bent, anders verdrink je tussen alle 3eklassertjes (waar je bijna automatisch 'bruggertjes' tegen zegt, omdat het de jongsten en kleinsten daar zijn! Gelukkig hoorden ze dat niet, anders waren ze boos geworden, en het waren er erg veel...).
Zometeen werken, nu Gossip Girl kijken, beetje inpakken, beetje huiswerk, beetje mijn humeur proberen op te beuren. Chagrijnig naar je werk gaan is geen aanrader.
Menn, ik ben toe aan vakantie!
dinsdag 13 oktober 2009
Newsflash:
Ik ben bijgewerkt met wiskunde, KCV af, mijn ding gedaan voor M&O. Morgen Latijn-SO en taart. En Coopertest inhalen. Vrijdag ga ik op vakantie, zaterdag heb ik Maturaball. En ik heb stress.
zondag 11 oktober 2009
Toujours malade!
Ik wil zo min mogelijk zeurposts op mijn blog. Het is ontzettend verleidelijk om bij het minste of geringste even lekker los te gaan tegen het cyberpubliek - je voelt je na wat ranten (hoe zeg je dat mooi in het Nederlands?) altijd stukken beter. Maar dat is zo deprimerend om te lezen, dus heb ik mezelf voorgenomen dat niet te doen.
Maar nu even een klein beetje zeuren - mag wel, toch?
Want ik ben namelijk nogsteeds ziek!! Kom op zeg, mag ik nou niet weer eens een beetje beter worden? Gisterochtend dacht ik nog 'Vandaag is de dag dat ik ein-de-lijk beter wordt' - en gisteravond dacht ik 'jeeej, volgens mij ben ik écht beter!'.
Maar dat was te vroeg gejuichd, blijkt. Verdomme.
Ik moet vandaag nuttige dingen doen. Ik moet huiswerk vragen, huiswerk maken, leren, mailen, opruimen, viool oefenen. Ik moet morgen naar school! Ik moet mijn werk bellen, maar hoe kunnen we het rooster indelen als ik niet weet wanneer ik weer beter ben?? Ik moet werken, ik moet geld hebben en in de herfstvakantie kan ik niet werken omdat ik dan in Oostenrijk zit. Ik moet een column schrijven en eindelijk weer eens normale kleren aandoen, maar vooral -
ik ben het zat om de hele dag een beetje rond te dweilen in mijn pyjama!!
Zo. Genoeg gezeurd.
Ik heb een nieuwe computer en een gloednieuw scherm! Mijn arme oude schermpje is afgelopen week ook echt gestorven, dus tijd voor iets nieuws was het zeker. En het werkt zo heerlijk! Ik was vergeten hoe het voelt om op gewone snelheid te kunnen werken..!!
Nou ga ik maar weer lekker beter worden ofzo. In mijn bed of op de bank. Hmm.
Een bacteriënkusje van mij! xx
Maar nu even een klein beetje zeuren - mag wel, toch?
Want ik ben namelijk nogsteeds ziek!! Kom op zeg, mag ik nou niet weer eens een beetje beter worden? Gisterochtend dacht ik nog 'Vandaag is de dag dat ik ein-de-lijk beter wordt' - en gisteravond dacht ik 'jeeej, volgens mij ben ik écht beter!'.
Maar dat was te vroeg gejuichd, blijkt. Verdomme.
Ik moet vandaag nuttige dingen doen. Ik moet huiswerk vragen, huiswerk maken, leren, mailen, opruimen, viool oefenen. Ik moet morgen naar school! Ik moet mijn werk bellen, maar hoe kunnen we het rooster indelen als ik niet weet wanneer ik weer beter ben?? Ik moet werken, ik moet geld hebben en in de herfstvakantie kan ik niet werken omdat ik dan in Oostenrijk zit. Ik moet een column schrijven en eindelijk weer eens normale kleren aandoen, maar vooral -
ik ben het zat om de hele dag een beetje rond te dweilen in mijn pyjama!!
Zo. Genoeg gezeurd.
Ik heb een nieuwe computer en een gloednieuw scherm! Mijn arme oude schermpje is afgelopen week ook echt gestorven, dus tijd voor iets nieuws was het zeker. En het werkt zo heerlijk! Ik was vergeten hoe het voelt om op gewone snelheid te kunnen werken..!!
Nou ga ik maar weer lekker beter worden ofzo. In mijn bed of op de bank. Hmm.
Een bacteriënkusje van mij! xx
zaterdag 10 oktober 2009
The Rebound
Ik besloot mijn pappa en mamma (en broertje en zusje ook maar dan) op een filmpje te trakteren. Het werd 'The Rebound' - en hij's zoooo leuk!
Het is gewoon een ontzettend lieve film. Sandy is een hele inspirerende vrouw - aan de ene kant een typische moeder (met standaard ontsmettende zeep in haar handtas...) en aan de andere kant nog gewoon heel jong (geobsedeerd door sport - alleen hockey iets minder) en knap en sportief. En Aram is een jonge jongen die nog bij zijn ouders woont, maar hij is zoooo goed met kinderen (wat ontzettend inspirerend is om te zien, die band die hij met de kinderen opbouwt en hoe leuk dat met hen gaat - zo lief!) en best diep ook.
Het is ook allemaal niet zo standaard (maar hoe dat komt en bladibla ga ik nu niet helemaal uit lopen leggen, de trailer verklapt al genoeg, dus ga de film lekker zelf maar kijken - zéker doen!!) en er is geen moment dat je denkt 'kom op, even tempo jongens!'. Hele mooie muziek ook, trouwens, én Aram werkt in een koffiewinkel; als je mij en kléin beetje kent weet je dat hij daar heel veel punten voor krijgt van mij...
Bovendien klopt het einde gewoon. Hun handen glijden onopvallend, bijna zonder dat ze er zelf erg in hebben, in elkaar, en je wéét gewoon, 'ja, nou is het goed'. Heerlijk, zo'n gevoel. Is dit nou een feel-good-movie? Ik weet eigenlijk niet precies wat daar de definitie van is (note to self: zoek op wat feel-good-movies nou precies zijn), maar ík werd er in ieder geval erg blij van, dus voor mij is het zeker weten een feel-good-movie.
De herfstvakantie komt eraan, en voor de mensen die niet op vakantie gaan - kijken!
Het is gewoon een ontzettend lieve film. Sandy is een hele inspirerende vrouw - aan de ene kant een typische moeder (met standaard ontsmettende zeep in haar handtas...) en aan de andere kant nog gewoon heel jong (geobsedeerd door sport - alleen hockey iets minder) en knap en sportief. En Aram is een jonge jongen die nog bij zijn ouders woont, maar hij is zoooo goed met kinderen (wat ontzettend inspirerend is om te zien, die band die hij met de kinderen opbouwt en hoe leuk dat met hen gaat - zo lief!) en best diep ook.
Het is ook allemaal niet zo standaard (maar hoe dat komt en bladibla ga ik nu niet helemaal uit lopen leggen, de trailer verklapt al genoeg, dus ga de film lekker zelf maar kijken - zéker doen!!) en er is geen moment dat je denkt 'kom op, even tempo jongens!'. Hele mooie muziek ook, trouwens, én Aram werkt in een koffiewinkel; als je mij en kléin beetje kent weet je dat hij daar heel veel punten voor krijgt van mij...
Bovendien klopt het einde gewoon. Hun handen glijden onopvallend, bijna zonder dat ze er zelf erg in hebben, in elkaar, en je wéét gewoon, 'ja, nou is het goed'. Heerlijk, zo'n gevoel. Is dit nou een feel-good-movie? Ik weet eigenlijk niet precies wat daar de definitie van is (note to self: zoek op wat feel-good-movies nou precies zijn), maar ík werd er in ieder geval erg blij van, dus voor mij is het zeker weten een feel-good-movie.
De herfstvakantie komt eraan, en voor de mensen die niet op vakantie gaan - kijken!
vrijdag 9 oktober 2009
PRE Kick-Off
Het is alweer bijna een weekje geleden, maar het leek me toch wel een blog-waardig onderwerp. De Kick-Off van PRE-University! Dus, vanaf mijn uitgezakte bank, waar ik al drie dagen op lig te vegeteren (onder het genot van Finding Nemo, Gossip Girl en Gilmore Girls, mijn beste vriendinnetjes), ga ik jullie nu vertellen hoe het afgelopen maandag was. Zit je klaar? Ja? Nou, hier komt ie.
Eerst vol stress de bus halen, lekker door de regen natuurlijk. Dan zit je daar, met eerst twee, toen vijf stops later drie, gestresste meisjes, met als enige gespreksonderwerp 'Ooooh, ik heb er zin in ik heb er zin in ikheberzininininin!' Ja, zoiets dus. Ik denk dat de hele bus leuk heeft zitten meegenieten - ze lagen vast in een deuk.
In Leiden was het verassend makkelijk om de zaal te vinden - we beginnen er vertrouwd te worden! In de kantine, met professoren en studenten om ons heen, lekker gelunchd. Professoren hebben fascinerende lunchboxjes. Allemaal lief roze of blauw - schattig toch? In de zaal (weetjewel, die die we zo makkelijk hadden gevonden, weet je nog?) kregen we eerst een preek over actieve studiehoudingen enzo, hoe de universiteit anders is dan de middelbare school, dat wij officieel bij de universiteit horen (kijk, dát was leuk om te horen!) enzovoorts etcetera und so weiter.
Opdeling in groepjes, wandeling door Leiden door de regen. Sommigen waren een beetje brak, sommigen waren niet zo enthousiast, sommigen waren verlegen, maar met z'n allen hebben we het gezellig gehad. Foto's gemaakt, Leidse fietsen aangerand, een Tulpenboom gezien (groeien tulpen aan bomen...??) en andere groepjes de weg gewezen. Toen wéér andere groepjes, en in de regen een kennismakingsspel gedaan. Wat helaas inhield dat je handen hélemáál plakkerig en gekleurd werden door de M&M's - maar ach, alles voor PRE, toch? Nog even snel de camera volgeschoten (de fotograaf oortjes gegeven, onder andere...) en toen op weg naar de kerk.
Daar was het kóúd! Maar gelukkig was er koffie. En aan verslavingen moet je toegeven, dus dat deed ik maar. De koekjes vielen een beetje tegen, maar je kunt niet alles hebben, toch? Nadat we in de rij hadden gestaan om ons in te schrijven voor PREunion, dat hadden gedaan, op de groepsfoto waren geweest, en het warmste plekje in de kerk hadden opgezocht, zaten we klaar voor de toespraken.
Eerst van meneer Hupseflups - dezelfde die aan het begin van de dag de preek over de actieve studiehouding had gegeven. Weer over actieve studiehoudingen enzovoorts, maar aangezien de ouders er nu bij waren had 'ie het een pietsie aangepast. Toen kwam mevrouw de Overenthousiaste Botoxgebruikster (sorry, maar ik moet eerlijk zijn) aan het woord, met een lezing over 'Eerlijk duurt het langst'. Het was interessant, echt. Maar het probleem met de wetenschap ik dat je álles van élke hoek kunt bekijken! Dat was dus ook het geval in deze lezing. En in het begin was het interessant. En kon ik nog volgen hoe alles verband hield met elkaar. Maar toen ze voor de zóveelste keer begon - 'Maar echter vanuit historisch perspectief', of 'Terwijl biologen er zó over denken..' of 'En dan kan je er natuurlijk ook kijken als...' begon ik een beetje in te kakken. Gelukkig was toen die enge Overbotoxte glimlach niet ver weg, toen ze zei 'En nu treden jullie toe in deze wonderlijke wereld van de wetenschap - welkom!'. Toen was haar lezing voorbij. Nog een tweedejaars PRE'tje, die érg enthousiast was, en érg veel glimlachte, maar het was motiverend en ik kreeg er zelfs meer zin in dan dat ik er al in had. Meisje van PREunion had ook nog een paar woordjes, en toen ze de woorden 'Brussel', 'weekendje weg', 'gezellig', '10 euro per jaar' liet vallen werden er door de hele kerk blije blikken geworpen; 'We gaan een weekendje naar Brussel!!!' zeiden al die blije oogjes tegen elkaar. En dat is nog maar het topje van de ijsberg, om het maar eens op een cliché te gooien.
Toen hapjes, drankjes (het was dus géén frisborrel, zoals ik had verwacht, maar een échte borrel - op de universiteit doen ze het goed hoor!) en snel de koude kerk uit, warme auto in, door de regen naar huis. Door de regen naar Noortje, door de regen naar huis, op de fiets. Ijskoud en kletsnat thuisgekomen - waarschijnlijk is deze langgerekte griep van mij toen begonnen? Zou kunnen - dinsdag voelde ik me al niet helemaal 100%.
Enfin. Ik zit nou wel een klein beetje te zeuren over al die toespraken. De woorden 'preek', 'goddank', 'Overenthousiaste Botoxgebruikster' en 'gelukkig was (...) niet ver weg' geven over het algemeen niet zo'n heel positief beeld van wat je aan het beschrijven bent. Maar dat is niet helemaal waar.
De toespraken waren eigenlijk heel inspirerend en enthousiasmerend. Als er wordt uitgelegd hoe alles op de universiteit er anders aan toegaat dan op de middelbare school, en dat jij daar officieel deel van uitmaakt, dan ga je toch een beetje grijnzen. Nee, niet een beetje, best wel behoorlijk. En die hele lezing vanuit al die verschillende hoeken... Dat is eigenlijk juist ook wat me zo ontzettend aanspreekt van de universiteit. Er zijn geen grenzen aan wat je te weten kunt komen. Er zijn geen grenzen aan de mogelijkheden hoe je dingen kunt onderzoeken. Je kan alles op elke willekeurige manier benaderen, en van alles is wel een onderzoek te maken. Voor ieder wat wils, en de mogelijkheden zijn eindeloos - geweldig toch?
Nou lezen sommige mensen dit, en die denken...'Eh, Renée...? Kom op zeg!' Maar zo denk ik erover! Het klinkt misschien een pietsie overdreven, maar dat is toch ontzettend...spannend, eigenlijk? Dat ik over twee weken (een een paar dagen...) naar de universiteit ga, en daar een deel van ga uitmaken...'De wondere wereld van de wetenschap' - het klinken verkoperspraatjes, maar uiteindelijk komt het daar wel een beetje op neer. Het is een hele nieuwe wereld, met oneindige mogelijkheden, met heel veel nieuwe dingen om te ontdekken, en ik heb er zin in!
Laat ik daar maar mee afsluiten, voor ik met nog meer cliché's kom aanlopen. Ik heb er zin in!
Sterker nog: ik heb er ONWIJS VEEL zin in! :)
PRE - here I come!
Eerst vol stress de bus halen, lekker door de regen natuurlijk. Dan zit je daar, met eerst twee, toen vijf stops later drie, gestresste meisjes, met als enige gespreksonderwerp 'Ooooh, ik heb er zin in ik heb er zin in ikheberzininininin!' Ja, zoiets dus. Ik denk dat de hele bus leuk heeft zitten meegenieten - ze lagen vast in een deuk.
In Leiden was het verassend makkelijk om de zaal te vinden - we beginnen er vertrouwd te worden! In de kantine, met professoren en studenten om ons heen, lekker gelunchd. Professoren hebben fascinerende lunchboxjes. Allemaal lief roze of blauw - schattig toch? In de zaal (weetjewel, die die we zo makkelijk hadden gevonden, weet je nog?) kregen we eerst een preek over actieve studiehoudingen enzo, hoe de universiteit anders is dan de middelbare school, dat wij officieel bij de universiteit horen (kijk, dát was leuk om te horen!) enzovoorts etcetera und so weiter.
Opdeling in groepjes, wandeling door Leiden door de regen. Sommigen waren een beetje brak, sommigen waren niet zo enthousiast, sommigen waren verlegen, maar met z'n allen hebben we het gezellig gehad. Foto's gemaakt, Leidse fietsen aangerand, een Tulpenboom gezien (groeien tulpen aan bomen...??) en andere groepjes de weg gewezen. Toen wéér andere groepjes, en in de regen een kennismakingsspel gedaan. Wat helaas inhield dat je handen hélemáál plakkerig en gekleurd werden door de M&M's - maar ach, alles voor PRE, toch? Nog even snel de camera volgeschoten (de fotograaf oortjes gegeven, onder andere...) en toen op weg naar de kerk.
Daar was het kóúd! Maar gelukkig was er koffie. En aan verslavingen moet je toegeven, dus dat deed ik maar. De koekjes vielen een beetje tegen, maar je kunt niet alles hebben, toch? Nadat we in de rij hadden gestaan om ons in te schrijven voor PREunion, dat hadden gedaan, op de groepsfoto waren geweest, en het warmste plekje in de kerk hadden opgezocht, zaten we klaar voor de toespraken.
Eerst van meneer Hupseflups - dezelfde die aan het begin van de dag de preek over de actieve studiehouding had gegeven. Weer over actieve studiehoudingen enzovoorts, maar aangezien de ouders er nu bij waren had 'ie het een pietsie aangepast. Toen kwam mevrouw de Overenthousiaste Botoxgebruikster (sorry, maar ik moet eerlijk zijn) aan het woord, met een lezing over 'Eerlijk duurt het langst'. Het was interessant, echt. Maar het probleem met de wetenschap ik dat je álles van élke hoek kunt bekijken! Dat was dus ook het geval in deze lezing. En in het begin was het interessant. En kon ik nog volgen hoe alles verband hield met elkaar. Maar toen ze voor de zóveelste keer begon - 'Maar echter vanuit historisch perspectief', of 'Terwijl biologen er zó over denken..' of 'En dan kan je er natuurlijk ook kijken als...' begon ik een beetje in te kakken. Gelukkig was toen die enge Overbotoxte glimlach niet ver weg, toen ze zei 'En nu treden jullie toe in deze wonderlijke wereld van de wetenschap - welkom!'. Toen was haar lezing voorbij. Nog een tweedejaars PRE'tje, die érg enthousiast was, en érg veel glimlachte, maar het was motiverend en ik kreeg er zelfs meer zin in dan dat ik er al in had. Meisje van PREunion had ook nog een paar woordjes, en toen ze de woorden 'Brussel', 'weekendje weg', 'gezellig', '10 euro per jaar' liet vallen werden er door de hele kerk blije blikken geworpen; 'We gaan een weekendje naar Brussel!!!' zeiden al die blije oogjes tegen elkaar. En dat is nog maar het topje van de ijsberg, om het maar eens op een cliché te gooien.
Toen hapjes, drankjes (het was dus géén frisborrel, zoals ik had verwacht, maar een échte borrel - op de universiteit doen ze het goed hoor!) en snel de koude kerk uit, warme auto in, door de regen naar huis. Door de regen naar Noortje, door de regen naar huis, op de fiets. Ijskoud en kletsnat thuisgekomen - waarschijnlijk is deze langgerekte griep van mij toen begonnen? Zou kunnen - dinsdag voelde ik me al niet helemaal 100%.
Enfin. Ik zit nou wel een klein beetje te zeuren over al die toespraken. De woorden 'preek', 'goddank', 'Overenthousiaste Botoxgebruikster' en 'gelukkig was (...) niet ver weg' geven over het algemeen niet zo'n heel positief beeld van wat je aan het beschrijven bent. Maar dat is niet helemaal waar.
De toespraken waren eigenlijk heel inspirerend en enthousiasmerend. Als er wordt uitgelegd hoe alles op de universiteit er anders aan toegaat dan op de middelbare school, en dat jij daar officieel deel van uitmaakt, dan ga je toch een beetje grijnzen. Nee, niet een beetje, best wel behoorlijk. En die hele lezing vanuit al die verschillende hoeken... Dat is eigenlijk juist ook wat me zo ontzettend aanspreekt van de universiteit. Er zijn geen grenzen aan wat je te weten kunt komen. Er zijn geen grenzen aan de mogelijkheden hoe je dingen kunt onderzoeken. Je kan alles op elke willekeurige manier benaderen, en van alles is wel een onderzoek te maken. Voor ieder wat wils, en de mogelijkheden zijn eindeloos - geweldig toch?
Nou lezen sommige mensen dit, en die denken...'Eh, Renée...? Kom op zeg!' Maar zo denk ik erover! Het klinkt misschien een pietsie overdreven, maar dat is toch ontzettend...spannend, eigenlijk? Dat ik over twee weken (een een paar dagen...) naar de universiteit ga, en daar een deel van ga uitmaken...'De wondere wereld van de wetenschap' - het klinken verkoperspraatjes, maar uiteindelijk komt het daar wel een beetje op neer. Het is een hele nieuwe wereld, met oneindige mogelijkheden, met heel veel nieuwe dingen om te ontdekken, en ik heb er zin in!
Laat ik daar maar mee afsluiten, voor ik met nog meer cliché's kom aanlopen. Ik heb er zin in!
Sterker nog: ik heb er ONWIJS VEEL zin in! :)
PRE - here I come!
zondag 4 oktober 2009
Middernachtelijke Pocahontassessie
John Smith: 'Thomas fell overboard, sir'
Ratcliffe: *heel droog* 'Well, thank heavens he's been succesfully retrieved'
Hihi, arme Miko - springt ie Pocahontas na de waterval af, bedenkt ie ineens halverwege dat hij het toch een beetje te hoog vindt...sukkeltje.
Oh! En dan denkt Flit dat de staart van Miko een dartbord is, ook leuk ^^
'Even the wild mountain stream must someday join the river'
Ohja - toen ik vroeger te horen kreeg dat Pocahontas echt bestaan heeft, was ik superenthousiast. Dus dan stond er ergens in Amerika ook een pratende oude wilg! :) Helaas bleek dat dus niet echt gebeurd te zijn...
Pff, het hondje van Ratcliffe is zoooo gay!
Haha, en dan verpest John Smith z'n haar, arm beest.
En hij heet Percy. Hoe lief (:
Awh, en dan verpest John Smith z'n haar wéér! Dat is toch sneu!
'It could look like Ratcliffe's nickers for all I care! Just as long as I can get off this stinking boat!'
'It's a biscuit! It's food. Well, sort of... You like it? Try eating it for four months straight..!' Arme zeeman.
Miko zou GROTE vriendjes met m'n oma zijn - hij eet ook altijd de laatste kruimeltjes helemaal op. Braaf jochie.
'Hurry now Percy! We must be all squeaky-clean for the new world!'
Hmm. Er zitten nog best knappe Engelse zeemannetjes tussen, eigenlijk...Met van die leuke halflange kapseltjes...Wow, daar zat net een Orlando Bloom-lookalike!
'The king will reward me; he'll knight me - no, lord me!'
'I'd help you dig boys, but I've got this crick in me spine!' - ja tuuurlijk Ratcliffie. Watje.
Ik wil ook een indiaan zijn! Lekker op blote voeten rondrennen, dat lijkt me wat.
Wowww, John Smith heeft MEGA-wenkbrauwen!
'Listen with your heart - you will understand'...was het leren van een taal maar zo makkelijk joh. Dat zou pas écht wat zijn.
Percy is een redelijk dom hondje. Gaat ie over schietende geveren heen rennen. Sukkeltje.
hihi - 'is this bottomless pit a friend of yours?'
'it's just a handshake! here, let me show you...'
'...nothing's happening'
'no, i need your hand first'
disney-film humor, schattig ^^
'don't worry, he can't hurt it'
miko mept met het kompas op een steen
'hey! come back here!'
'i-i-i made it myself!'
'wiggins! why do you think those insolent heathens attacked us?'
'because we invaded their land and cut down their trees and dug up their earth.' - slim ventje, die wiggins.
Die strikjes van Ratcliffe zijn....zegmaar best wel gay. Ratcliffe is gewoon best wel gay. Geen wonder dat zijn hondje gay is.
'what are you doing here?'
'hm?'
'i had to see you again'
'hm?!!'
'pocahontas?'
'HM!'
- en dan vooral die oogjes erbij ^^
'pocahontas. a tree is talking to me.'
'say something!'
'what do you say to a tree??'
'he's got a good soul. and he's handsome too!'
'i like her!'
'oah! watch your feet, you big oaf!'
'it wasn't me, it was the tree!'
'oh, of course! the tree just felt like magically lifting it's roots...'
'i mean...i want to see him again...'
'who wouldn't? I want to see him again!' (en dat zegt een bejaarde wilg dan he, even voor de duidelijkheid)
agoss. Dan lig je daar, als arm gay-hondje, met je kop in een boomstronk vast, huilend in een donker bos. Gossiepossie.
'i like grool!' - nee wiggins, daar hou je niet van. niemand houdt van 'grool'. dat kan niet.
zoooohee, ratcliffe heeft een ENORME neus! :O
hmm...de klank is uit sync...jammer :(
'oh and thomas - you've been a slipshot sailor and a poor excuse for a soldier' - ja ratcliffe, alsof jij zo geweldig bent. hou gewoon je kop, oké?
hihi, of je gebruikt even een vogeltje als zwaard, kan ook ;)
EN DAN SPREEKT EEN BOZE WILG EEN STOUT HONDJE EVEN STRENG TOE, hoe hip :)
Oké. Ik snap dat je degene die jouw verloofde (zijn ze nou echt verloofd of niet?) gezoend heeft wil vermoorden. Maar dan hoef je je verloofde zelf nog geen pijn te doen. Dat mag later. Zwak hoor.
aaah, miko is een schatje <3
'this? i've gotten out of worse scrapes than this. can't think of any right now, but...' - kom op, dat is zooo cliché! zelfs voor een disney-film!
'No matter what happens, I'll always be with you'. Mooie zin <3
Hmm, Ratcliffe is misschien een lul, maar hij kan wel overtuigend spreken. Beetje jammer voor de rest van de wereld.
Ohjee. Laatste 9.41 minuten. Dan moet ik echt gaan slapen :(
Leuke film dit :)
Jeeej, en dan keren ze zich allemaal tegen Ratcliffe :) Leuk leuk leuk :)
'Just loading the last bit of cargo..' - hihi, die 'cargo' is Ratcliffe (:
Hmm...ik bedenk me net...Ik kan ook nog Pocahontas 2 gaan kijken...Dan hoef ik nog niet te gaan slapen...Of misschien ben ik wel echt moe...Hmm...
Aaah, Miko én Percy zijn schatjes <3 Zelfs Flit heeft zo zijn lieve momentjes. Bijna nooit. Maar soms.
Hmm. Een indiaan en Engelsman die in een Disney-film french kissen. Typisch.
Oehh, deze muziek is mooooi :D
If I Never Knew you is een mooi liedje.
En nu ga ik slapen. Poe hee.
Ratcliffe: *heel droog* 'Well, thank heavens he's been succesfully retrieved'
Hihi, arme Miko - springt ie Pocahontas na de waterval af, bedenkt ie ineens halverwege dat hij het toch een beetje te hoog vindt...sukkeltje.
Oh! En dan denkt Flit dat de staart van Miko een dartbord is, ook leuk ^^
'Even the wild mountain stream must someday join the river'
Ohja - toen ik vroeger te horen kreeg dat Pocahontas echt bestaan heeft, was ik superenthousiast. Dus dan stond er ergens in Amerika ook een pratende oude wilg! :) Helaas bleek dat dus niet echt gebeurd te zijn...
Pff, het hondje van Ratcliffe is zoooo gay!
Haha, en dan verpest John Smith z'n haar, arm beest.
En hij heet Percy. Hoe lief (:
Awh, en dan verpest John Smith z'n haar wéér! Dat is toch sneu!
'It could look like Ratcliffe's nickers for all I care! Just as long as I can get off this stinking boat!'
'It's a biscuit! It's food. Well, sort of... You like it? Try eating it for four months straight..!' Arme zeeman.
Miko zou GROTE vriendjes met m'n oma zijn - hij eet ook altijd de laatste kruimeltjes helemaal op. Braaf jochie.
'Hurry now Percy! We must be all squeaky-clean for the new world!'
Hmm. Er zitten nog best knappe Engelse zeemannetjes tussen, eigenlijk...Met van die leuke halflange kapseltjes...Wow, daar zat net een Orlando Bloom-lookalike!
'The king will reward me; he'll knight me - no, lord me!'
'I'd help you dig boys, but I've got this crick in me spine!' - ja tuuurlijk Ratcliffie. Watje.
Ik wil ook een indiaan zijn! Lekker op blote voeten rondrennen, dat lijkt me wat.
Wowww, John Smith heeft MEGA-wenkbrauwen!
'Listen with your heart - you will understand'...was het leren van een taal maar zo makkelijk joh. Dat zou pas écht wat zijn.
Percy is een redelijk dom hondje. Gaat ie over schietende geveren heen rennen. Sukkeltje.
hihi - 'is this bottomless pit a friend of yours?'
'it's just a handshake! here, let me show you...'
'...nothing's happening'
'no, i need your hand first'
disney-film humor, schattig ^^
'don't worry, he can't hurt it'
miko mept met het kompas op een steen
'hey! come back here!'
'i-i-i made it myself!'
'wiggins! why do you think those insolent heathens attacked us?'
'because we invaded their land and cut down their trees and dug up their earth.' - slim ventje, die wiggins.
Die strikjes van Ratcliffe zijn....zegmaar best wel gay. Ratcliffe is gewoon best wel gay. Geen wonder dat zijn hondje gay is.
'what are you doing here?'
'hm?'
'i had to see you again'
'hm?!!'
'pocahontas?'
'HM!'
- en dan vooral die oogjes erbij ^^
'pocahontas. a tree is talking to me.'
'say something!'
'what do you say to a tree??'
'he's got a good soul. and he's handsome too!'
'i like her!'
'oah! watch your feet, you big oaf!'
'it wasn't me, it was the tree!'
'oh, of course! the tree just felt like magically lifting it's roots...'
'i mean...i want to see him again...'
'who wouldn't? I want to see him again!' (en dat zegt een bejaarde wilg dan he, even voor de duidelijkheid)
agoss. Dan lig je daar, als arm gay-hondje, met je kop in een boomstronk vast, huilend in een donker bos. Gossiepossie.
'i like grool!' - nee wiggins, daar hou je niet van. niemand houdt van 'grool'. dat kan niet.
zoooohee, ratcliffe heeft een ENORME neus! :O
hmm...de klank is uit sync...jammer :(
'oh and thomas - you've been a slipshot sailor and a poor excuse for a soldier' - ja ratcliffe, alsof jij zo geweldig bent. hou gewoon je kop, oké?
hihi, of je gebruikt even een vogeltje als zwaard, kan ook ;)
EN DAN SPREEKT EEN BOZE WILG EEN STOUT HONDJE EVEN STRENG TOE, hoe hip :)
Oké. Ik snap dat je degene die jouw verloofde (zijn ze nou echt verloofd of niet?) gezoend heeft wil vermoorden. Maar dan hoef je je verloofde zelf nog geen pijn te doen. Dat mag later. Zwak hoor.
aaah, miko is een schatje <3
'this? i've gotten out of worse scrapes than this. can't think of any right now, but...' - kom op, dat is zooo cliché! zelfs voor een disney-film!
'No matter what happens, I'll always be with you'. Mooie zin <3
Hmm, Ratcliffe is misschien een lul, maar hij kan wel overtuigend spreken. Beetje jammer voor de rest van de wereld.
Ohjee. Laatste 9.41 minuten. Dan moet ik echt gaan slapen :(
Leuke film dit :)
Jeeej, en dan keren ze zich allemaal tegen Ratcliffe :) Leuk leuk leuk :)
'Just loading the last bit of cargo..' - hihi, die 'cargo' is Ratcliffe (:
Hmm...ik bedenk me net...Ik kan ook nog Pocahontas 2 gaan kijken...Dan hoef ik nog niet te gaan slapen...Of misschien ben ik wel echt moe...Hmm...
Aaah, Miko én Percy zijn schatjes <3 Zelfs Flit heeft zo zijn lieve momentjes. Bijna nooit. Maar soms.
Hmm. Een indiaan en Engelsman die in een Disney-film french kissen. Typisch.
Oehh, deze muziek is mooooi :D
If I Never Knew you is een mooi liedje.
En nu ga ik slapen. Poe hee.
zaterdag 3 oktober 2009
Officieel
Het is ongelofelijk - dan werk je bij wijze van spreken om de hoek, kom je nog hélemaal zéik- en zéíknat thuis. Heerlijk.
Dus nu zit ik met sokjes en iloveroma-trui en een laptopje (gevorder van mijn mamma, en dat bevalt me prima!) op bed (gevorderd, is dat een woord..? ^^). Lekker hard gewerkt, het was weer leuk vanavond. Volgende week een echt uniformpje, het moet niet gekker worden zeg!
Nu doe ik alsof ik braaf ben, en typ mijn geschiedenis samenvattingen uit. Moet ook eens gebeuren, dacht ik zo, en ik ben toch veel te wakker om te gaan slapen.
Dus, bij deze - Renée is officieel een braaf, hardwerkend gymnasiummeisje. In plaats van lekker met haar vriendjes en vriendinnetjes te feesten, zit ze, na 5 uur hard te hebben gewerkt, thuis huiswerk te maken. Op zaterdagavond. Vrijwillig.
Dus nu zit ik met sokjes en iloveroma-trui en een laptopje (gevorder van mijn mamma, en dat bevalt me prima!) op bed (gevorderd, is dat een woord..? ^^). Lekker hard gewerkt, het was weer leuk vanavond. Volgende week een echt uniformpje, het moet niet gekker worden zeg!
Nu doe ik alsof ik braaf ben, en typ mijn geschiedenis samenvattingen uit. Moet ook eens gebeuren, dacht ik zo, en ik ben toch veel te wakker om te gaan slapen.
Dus, bij deze - Renée is officieel een braaf, hardwerkend gymnasiummeisje. In plaats van lekker met haar vriendjes en vriendinnetjes te feesten, zit ze, na 5 uur hard te hebben gewerkt, thuis huiswerk te maken. Op zaterdagavond. Vrijwillig.
vrijdag 2 oktober 2009
Je voudrais, s'il vous plaît...
Ik wil een Little Black Dress, en leuke warme winterjurkjes, en lekker warme laarzen. En een laptop.
En fairy-godmother-krachten, dat zou ook niet mis zijn.
En fairy-godmother-krachten, dat zou ook niet mis zijn.
Leidsch Dagblad-columniste op blote voeten, i love it!
De Grote Vraag van dit moment; waar ga ik mijn lunch vandaan halen?
Lieve chef Mamma heeft het eindelijk doorgekregen - Renée is op vrijdag om 1 uur uit, hoeft dus geen lunch mee en wil graag thuis iets lekkers eten. Pasta ofzeuh. En dus heeft ze geen lunch voor me gemaakt, hoera!
Of niet.
Latijn inhaalso is verplaatst van het 3e naar het 6e, grr. En tussen het 5e en het 6e zit een pauze. En in die pauze moet ik eten. En ik heb nog geen eten.
ÉN ik heb honger.
Ai, de drama's van een 16-jarig, schoolgaand, Latijn-lerend meisje, ai ai ai.
Gelukkig heeft dat meisje vandaag een hele leuke krant om de hele dag mee te zeulen! 'Kijk eens meneer, komt dat meisje u niet best bekend voor?' 'Ik heb een krant mee, voor mijn keek op de week, wilt u hem zien?' 'Kijk kijk KIJK!!'.
Renée Hunter, columniste voor het Leidsch Dagblad op blote voeten. Klinkt goed, non? :)
Lieve chef Mamma heeft het eindelijk doorgekregen - Renée is op vrijdag om 1 uur uit, hoeft dus geen lunch mee en wil graag thuis iets lekkers eten. Pasta ofzeuh. En dus heeft ze geen lunch voor me gemaakt, hoera!
Of niet.
Latijn inhaalso is verplaatst van het 3e naar het 6e, grr. En tussen het 5e en het 6e zit een pauze. En in die pauze moet ik eten. En ik heb nog geen eten.
ÉN ik heb honger.
Ai, de drama's van een 16-jarig, schoolgaand, Latijn-lerend meisje, ai ai ai.
Gelukkig heeft dat meisje vandaag een hele leuke krant om de hele dag mee te zeulen! 'Kijk eens meneer, komt dat meisje u niet best bekend voor?' 'Ik heb een krant mee, voor mijn keek op de week, wilt u hem zien?' 'Kijk kijk KIJK!!'.
Renée Hunter, columniste voor het Leidsch Dagblad op blote voeten. Klinkt goed, non? :)
donderdag 1 oktober 2009
Ken je die bouwvakkers?
Renée en William op de fiets, terug van school, over de grote opengebroken, in een bouwvakkerswalhalla-omgetoverde Laan van Rijckevorsel.
Vraagt William ineens 'Renée, ken je die bouwvakkers? Ze groeten je steeds!'
Lang leve schattige broertjes, die ondanks hun bruggerstatus toch nog behoorlijk onschuldig zijn!
Vraagt William ineens 'Renée, ken je die bouwvakkers? Ze groeten je steeds!'
Lang leve schattige broertjes, die ondanks hun bruggerstatus toch nog behoorlijk onschuldig zijn!
Abonneren op:
Reacties (Atom)
Posts
