Zin in leren? Huh?

Het is bijna half 9 en ik vind het een mooie tijd om koffie te halen en me in mijn boeken te werpen. En het gekke is, ik heb ineens weer zín (ja jongens, zin om m'n neus diep in studieboeken te steken, je leest het goed) omdat er schot in de zaak zit en omdat ik hoofdstuk 6 en 11 van wiskunde weer snap en omdat Eenmanszaak 1 simpel is en omdat m'n hele geschiedenissamenvatting af is en omdat... ik weet niet, omdat ik kleine geluksmomentjes in de middag heb. Panini'tje eten met Dennis. Een opgeruimde kamer hebben. Ein-de-lijk een Blackberry-hoesje hebben. Even knuffelen met m'n hondje (en dan proberen z'n ribben en ruggengraat te negeren, want Max heeft kanker en hij valt af en hij is zielig en ja, we gaan hem ergens in de nabije toekomst in moeten laten slapen... en dat is KUT want hij is nog zo lief!). Een kopje Kashmir Valley Tea drinken. Een mooie tas van de H&M bestellen (zie plaatje!). Notulen van PolderCo-vergaderingen van een jaar terug lezen, en STUK gaan om de citaten. Even rust nemen tussendoor, en het komt allemaal goed (:

Overigens valt het me op dat ik heel vaak heel veel onzin lul hier. Ik zal proberen wat nuttigere posts te posten. 'Oh wat ben ik gelukkig met de kleine dingetjes in het leven' of 'oooooh wat ben ik chagrijnig ik wil WEG' hebben we nou wel vaak genoeg gelezen. Agreed?

Argh ik voel stress opkomen en dat vind ik doodeng. Ik vind mijn SE's volgende week doodeng. Ik vind WISKUNDE doodeng! Ik vind de opkomende bestuursshit doodeng. Ik vind het weer moeten werken doodeng. Ik ben heel bang te falen en te verdrinken in alles en dát vind ik doodeng, want dat heb ik anders niet! KUT

tweeduizendelluf

Ik begin het nieuwe jaar goed met een dagje.... géén school!

Eerste drie uur vrij, kwartier na het begin van het 4e weg voor PRE... Dan blijven we maar thuis - kamer opruimen, Zoo Tycoon installeren (kreeg ineens zo'n bevlieging... Ik vraag me serieus af hoe slim dat is.. Maar dat zien we wel) en wiskunde leren. Ik ben zo goed bezig joh. En geschiedenis uittypen.

Oud en Nieuw was weer super, met m'n allerliefste vriendinnetjes en m'n allerliefste vriendje en leuke mensen en leuke spellen en gelach en vuurwerk en alles... Zucht (:

Goede voornemens zijn er ook weer uiteraard! Gezond eten en sporten en dingen beter inplannen en dat soort dingen... Maar vooral gekeken naar de mooie dingen die 2011 ons gaat brengen...

♥ De tweede helft van een fantastisch Bestuurtje 4 jaar

♥ Een geweldig Polderkamp!

♥ Albufeira met de allerliefste meisjes

♥ ROME MET HET ALLERLIEFSTE JONGETJE!!

♥ IBIO

♥ Groningen

♥ Slagen

♥ ZOMER!

Want zodra Oud en Nieuw geweest is kun je weer lekker naar de zomer toe gaan leven en ik moet zeggen dat ik daar behoorlijk behoefte aan heb! Dan

krijg je namelijk dit soort taferelen.. En daar hou ik wel van zegmaar (:

unox voor de echte helden!

♥

ik HOU van mijn familie.

ik HOU van mijn grote, brede, sterke neven, die je bij het minste of geringste tackelen (en die ik niet terug kan pakken, ze zijn van STAAL gemaakt!!).

ik HOU van mijn kleine nichtjes, die het uitgillen als ze een justin bieber-cd onder de kerstboom vinden, de hele dag 'tsaminamina-eh-eh' zingen en om de 5 minuten vragen of ze naar waka waka mogen luisteren op m'n ipod.

ik HOU van mijn nicht en haar man, die echt níet normaal leuk zijn samen.

ik HOU van mijn tante leila, die zo'n schat is, die zo'n fantastisch huishouden runt, die haar kinderen zo fantastisch heeft opgevoed, die zó fantastisch kan koken!

ik HOU van mijn favy cousy barend, die dezelfde boeken leest als ik, waarmee ik hele gesprekken in slechts film quotes kan voeren, die ik snap en die mij snapt.

ik HOU van mijn oma, die zó grappig is en lief en optimistisch en sterk en gewoon super om mee om te gaan.

ik HOU van mijn oom jan, die te grappig is en lang en slim.

ik HOU van mijn oom stefan, die zo goed is met kinderen, die gewoon keihard losgaat op justin bieber of selena gomez, omdat z'n dochtertjes niets anders willen luisteren in de auto.

ik HOU van mijn tantes, die met z'n allen zo'n typische lach hebben dat je niet anders kan dan meelachen.

ik HOU van mijn lieve nichtje mini, die fantastisch kookt, die onwijs grappig is, die zo lekker d'r zélf is, die echt een schat is en waar ik zo zo zó veel van hou!

ik hou zooooo veel van ze, en de afgelopen week in oostenrijk was fantastisch. een week is veel te kort, en het afscheid was lastig. vervelend dat we ze pas over minstens een jaar zullen zien. vervelend dat je toch merkt dat je je neven niet zo goed kent als je zou willen, omdat je het moet doen met the occasional christmas.

maar dan weer - hoe gezegend zijn we niet dat we zoveel van elkaar houden. dat we de mogelijkheid hebben om kerst samen door te brengen. dat er geen vervelende familieruzies zijn, dat we samen wíllen zijn. dat we zo op elkaar lijken, dat we zulke dingen delen.

ik HOU van mijn familie, ik HOU van kerst, ik ben GEK op kerst met mijn familie :)

Grunninge!

Dat spannende concept dat 'mijn toekomst' heet krijgt steeds meer reële invulling. En hoewel dat aan de ene kant heel geruststellend is (halleluja, ik dans niet meer rechstreeks op een zwart onzeker gat af!) is het ook doodeng... Want tja, het gaat dus wel mooi allemaal drástisch veranderen, en er zullen ook écht wel wat minder leuke stukjes toekomst tussen zitten...

Dit alles naar aanleiding van mijn uitstapje naar het mooie Grunninge! Dat eiland in het noorden van ons land, waar het voelbaar een aantal graden kouder is dan hier tussen de Bollies. Waar de studenten erom bekend staan dat ze aanzienlijk meer zupen dan in de rest van het land (true story!). Daar waar elke vrijdag een massale exodus naar Nederland is en het dus zeker niet onnodig is om een half uur voor vertrek alvast in de trein te gaan zitten, zodat je maar een zitplaatsje kunt bemachtigen en niet tot Zwolle op je tas mag zitten. Daar waar elk huis een verkleedkist heeft voor alle hilarische verkleedfeesten - in één week als koe, indiaan, legerchick én American Footballer verkleed gaan is niks bijzonders. En daar waar ze IBIO hebben.

Het begon met een chille treinreis met m'n Grunninge-mattie Max. Diepe gesprekken, vreetbuien en voor de vorm wat nuttige schoolzooi op schoot, 3 uur lang. Door de ijzige kou en over de onbegaanbare stoep (ik meen het serieus - je kunt veel beter midden op straat lopen) naar het Albertushuis waar we onze gastvrouw Naomi, tweedejaars IBIO, ontmoeten. Supermooie kamer overigens, 20-22 m2, wat niet niks is, met gróót bureau, gróót tweepersoonsbed, twee gróte kasten en nog ruimte over voor twee logees en eettafel. Uren en uren kletsen en vragen en lullen en lachen. Boodschapjes doen in de AH (op z'n studentsch lekker zunigjes uiteraard) en het huisgerecht eten... Anandi ovenschotel (hoe ze op die naam komen is me een raadsel - hen overigens zelf ook) bestaande uit gehakt met Fajita-kruidenmix, nacho's, andijvie (jazeker), maïs, crème fraîche en geraspte kaas. JUM! Heeeerlijk en snel en makkelijk en JUM! Wijntje erbij en kletsen kletsen kletsen maar. Op naar de Kokomo (na het zoeken naar Grunninge-mattie #2, Nicole, die bij achternicht Claudia logeerde, die boven de hoeren woont - snap je het nog?) en feesten feesten feesten! Studenten in alle soorten en maten gezien, kroegjes en barretjes en danstenten ook. De Kroeg nog even bezocht, gezellige boel met Albertanen in indianenoutfit, ook leuk. Vrijdag vroeg op voor hoorcollege Politics and Society (arm vrouwtje d'r Engels was ook niet alles - het is feasible, niet fezzible, en characterized - met een K dus - en niet tjaraktaraaizd..), daarna de trein weer pakken (mét kerstkransjes en foccaccia mozzarella, jummm ♥) tussen alle studenten met accenten uit het hele land.

MOOI weekend en het is nu zeker waar ik volgend jaar te vinden ben. Wel eng hoor. Want hoe ga je die studentenvetjes tegen? Hoe ga je eten als je nog maar 12 euro voor de rest van de maand (= 3 weken) hebt? En wil je disputen of niet? En je moet ook een kamer hebben... En overdrijven ze als ze zeggen dat veel relaties van vóór Groningen het niet redden? Slik slik..

Máár. Jongens, het wordt mooi! :D Logeerpartijtjes reserveren kan nu al, dus plan je weekendje Groningen maar alvast in :)

★ Get excited about the little things that make you happy!

Dit is puntje 8 in Jacque's lijst van 11 ways to be more positive. Deed me meteen aan mijn pepernotenobsessie denken!

Al ongeveer sinds er weer pepernoten in de winkel zijn (en dat is, schandalig maar waar, al vanaf september wanneer de zon nog schijnt en niemand ook maar dénkt aan Sinterklaas) zucht ik minstens om de dag 'Ooooh ik heb trek in pepernoten'. En nu is het OpenDagenSeizoen weer begonnen, en hiephiephoeraaa, die mensen zijn slim en zetten snoep bij hun stands om mogelijke toekomstige studentjes te lokken! Nou is het redelijk grappig om met mij over zo'n informatiemarkt te wandelen... Zodra ik zo'n bakje bruin genot zie liggen roep ik met m'n allerhoogste kleinekinderstemmetje 'PEPERNOTEN!!!' en moet vriendlief me bijna hardhandig meesleuren om ervoor te zorgen dat ik niet meteen die hele bak ontvoer.

Oké, nee, dat is misschien een beetje overdreven, but I guess I've made my point. Ik hou van pepernoten. Ik ben er lichtelijk geobsedeerd mee en ik word er onwijs gelukkig van! En dat is het punt dat Jacque probeert te maken in d'r blog - haal het kind in je naar boven en geniet lekker van die kleine dingetjes. Word er helemaal blij en opgewonden en springerig van en herken dat het je leven zo veel leuker maakt als je het kunt waarderen. (wijs hè? Jeutje, en dat op de zondag morgen).

Zo zie je maar weer - pepernoten zijn fantastisch! Niet alleen zijn ze lekker maar ze maken ook mijn leven nog eens zo veel beter en positiever en mooier! Wow!