♥

ik HOU van mijn familie.

ik HOU van mijn grote, brede, sterke neven, die je bij het minste of geringste tackelen (en die ik niet terug kan pakken, ze zijn van STAAL gemaakt!!).

ik HOU van mijn kleine nichtjes, die het uitgillen als ze een justin bieber-cd onder de kerstboom vinden, de hele dag 'tsaminamina-eh-eh' zingen en om de 5 minuten vragen of ze naar waka waka mogen luisteren op m'n ipod.

ik HOU van mijn nicht en haar man, die echt níet normaal leuk zijn samen.

ik HOU van mijn tante leila, die zo'n schat is, die zo'n fantastisch huishouden runt, die haar kinderen zo fantastisch heeft opgevoed, die zó fantastisch kan koken!

ik HOU van mijn favy cousy barend, die dezelfde boeken leest als ik, waarmee ik hele gesprekken in slechts film quotes kan voeren, die ik snap en die mij snapt.

ik HOU van mijn oma, die zó grappig is en lief en optimistisch en sterk en gewoon super om mee om te gaan.

ik HOU van mijn oom jan, die te grappig is en lang en slim.

ik HOU van mijn oom stefan, die zo goed is met kinderen, die gewoon keihard losgaat op justin bieber of selena gomez, omdat z'n dochtertjes niets anders willen luisteren in de auto.

ik HOU van mijn tantes, die met z'n allen zo'n typische lach hebben dat je niet anders kan dan meelachen.

ik HOU van mijn lieve nichtje mini, die fantastisch kookt, die onwijs grappig is, die zo lekker d'r zélf is, die echt een schat is en waar ik zo zo zó veel van hou!

ik hou zooooo veel van ze, en de afgelopen week in oostenrijk was fantastisch. een week is veel te kort, en het afscheid was lastig. vervelend dat we ze pas over minstens een jaar zullen zien. vervelend dat je toch merkt dat je je neven niet zo goed kent als je zou willen, omdat je het moet doen met the occasional christmas.

maar dan weer - hoe gezegend zijn we niet dat we zoveel van elkaar houden. dat we de mogelijkheid hebben om kerst samen door te brengen. dat er geen vervelende familieruzies zijn, dat we samen wíllen zijn. dat we zo op elkaar lijken, dat we zulke dingen delen.

ik HOU van mijn familie, ik HOU van kerst, ik ben GEK op kerst met mijn familie :)

Grunninge!

Dat spannende concept dat 'mijn toekomst' heet krijgt steeds meer reële invulling. En hoewel dat aan de ene kant heel geruststellend is (halleluja, ik dans niet meer rechstreeks op een zwart onzeker gat af!) is het ook doodeng... Want tja, het gaat dus wel mooi allemaal drástisch veranderen, en er zullen ook écht wel wat minder leuke stukjes toekomst tussen zitten...

Dit alles naar aanleiding van mijn uitstapje naar het mooie Grunninge! Dat eiland in het noorden van ons land, waar het voelbaar een aantal graden kouder is dan hier tussen de Bollies. Waar de studenten erom bekend staan dat ze aanzienlijk meer zupen dan in de rest van het land (true story!). Daar waar elke vrijdag een massale exodus naar Nederland is en het dus zeker niet onnodig is om een half uur voor vertrek alvast in de trein te gaan zitten, zodat je maar een zitplaatsje kunt bemachtigen en niet tot Zwolle op je tas mag zitten. Daar waar elk huis een verkleedkist heeft voor alle hilarische verkleedfeesten - in één week als koe, indiaan, legerchick én American Footballer verkleed gaan is niks bijzonders. En daar waar ze IBIO hebben.

Het begon met een chille treinreis met m'n Grunninge-mattie Max. Diepe gesprekken, vreetbuien en voor de vorm wat nuttige schoolzooi op schoot, 3 uur lang. Door de ijzige kou en over de onbegaanbare stoep (ik meen het serieus - je kunt veel beter midden op straat lopen) naar het Albertushuis waar we onze gastvrouw Naomi, tweedejaars IBIO, ontmoeten. Supermooie kamer overigens, 20-22 m2, wat niet niks is, met gróót bureau, gróót tweepersoonsbed, twee gróte kasten en nog ruimte over voor twee logees en eettafel. Uren en uren kletsen en vragen en lullen en lachen. Boodschapjes doen in de AH (op z'n studentsch lekker zunigjes uiteraard) en het huisgerecht eten... Anandi ovenschotel (hoe ze op die naam komen is me een raadsel - hen overigens zelf ook) bestaande uit gehakt met Fajita-kruidenmix, nacho's, andijvie (jazeker), maïs, crème fraîche en geraspte kaas. JUM! Heeeerlijk en snel en makkelijk en JUM! Wijntje erbij en kletsen kletsen kletsen maar. Op naar de Kokomo (na het zoeken naar Grunninge-mattie #2, Nicole, die bij achternicht Claudia logeerde, die boven de hoeren woont - snap je het nog?) en feesten feesten feesten! Studenten in alle soorten en maten gezien, kroegjes en barretjes en danstenten ook. De Kroeg nog even bezocht, gezellige boel met Albertanen in indianenoutfit, ook leuk. Vrijdag vroeg op voor hoorcollege Politics and Society (arm vrouwtje d'r Engels was ook niet alles - het is feasible, niet fezzible, en characterized - met een K dus - en niet tjaraktaraaizd..), daarna de trein weer pakken (mét kerstkransjes en foccaccia mozzarella, jummm ♥) tussen alle studenten met accenten uit het hele land.

MOOI weekend en het is nu zeker waar ik volgend jaar te vinden ben. Wel eng hoor. Want hoe ga je die studentenvetjes tegen? Hoe ga je eten als je nog maar 12 euro voor de rest van de maand (= 3 weken) hebt? En wil je disputen of niet? En je moet ook een kamer hebben... En overdrijven ze als ze zeggen dat veel relaties van vóór Groningen het niet redden? Slik slik..

Máár. Jongens, het wordt mooi! :D Logeerpartijtjes reserveren kan nu al, dus plan je weekendje Groningen maar alvast in :)

★ Get excited about the little things that make you happy!

Dit is puntje 8 in Jacque's lijst van 11 ways to be more positive. Deed me meteen aan mijn pepernotenobsessie denken!

Al ongeveer sinds er weer pepernoten in de winkel zijn (en dat is, schandalig maar waar, al vanaf september wanneer de zon nog schijnt en niemand ook maar dénkt aan Sinterklaas) zucht ik minstens om de dag 'Ooooh ik heb trek in pepernoten'. En nu is het OpenDagenSeizoen weer begonnen, en hiephiephoeraaa, die mensen zijn slim en zetten snoep bij hun stands om mogelijke toekomstige studentjes te lokken! Nou is het redelijk grappig om met mij over zo'n informatiemarkt te wandelen... Zodra ik zo'n bakje bruin genot zie liggen roep ik met m'n allerhoogste kleinekinderstemmetje 'PEPERNOTEN!!!' en moet vriendlief me bijna hardhandig meesleuren om ervoor te zorgen dat ik niet meteen die hele bak ontvoer.

Oké, nee, dat is misschien een beetje overdreven, but I guess I've made my point. Ik hou van pepernoten. Ik ben er lichtelijk geobsedeerd mee en ik word er onwijs gelukkig van! En dat is het punt dat Jacque probeert te maken in d'r blog - haal het kind in je naar boven en geniet lekker van die kleine dingetjes. Word er helemaal blij en opgewonden en springerig van en herken dat het je leven zo veel leuker maakt als je het kunt waarderen. (wijs hè? Jeutje, en dat op de zondag morgen).

Zo zie je maar weer - pepernoten zijn fantastisch! Niet alleen zijn ze lekker maar ze maken ook mijn leven nog eens zo veel beter en positiever en mooier! Wow!

sloopie

SLOPEND maar fantastisch, mijn weekend..

Half 6 op, Groningen, slapen in *zijn* armen in de trein (smeltmomentje), BurgerKingpatatties om half 11 's ochtends (want voor je gevoel is het een uur of 1, als je om 6 uur 's ochtends ontbijt..), in Qbuzzen rijden, door het mooie Academiegebouw wandelen, pepernoten scoren op de stands, gesprekje met studentendecaan en met een tevreden gevoel weer terug. Chocoladepepernoten in de trein, met een heel professioneel gevoel naar de KvK in Leiden (doe je ook niet elke dag!), RACEN naar dat leuke restaurant van me (liefde voor m'n persoonlijke scooterguy, zonder hem was ik sowieso te laat gekomen ^^), m'n baas wel 19234098348209 keer willen wurgen (toch maar niet gedaan, is ook weer zo wat weet je), lekker gegeten en toch maar nog naar 't Vierkant, ondanks dichtvallende oogjes. Flirtpogingen van 6 negers overleefd, drankjes gedaan met de meiden, gelachen, gedanst.. Portomonnee bijna kwijtgeraakt, mobiel weer 23904823 keer laten vallen, veilig thuisgekomen en rond half 3 toch écht m'n bed ingedoken..

Heerlijk gedouchd, Grey's marathon in het grote bed, cadeautjes shoppen met die coole Ei-vriend van me, dansen (BAH ik HOU niet van de PASSO, hij LUKT niet en ik vind het NIET LEUK! zo.) omkleden racen en naar Sassem. Diepe gesprekken over seks, stripteases en het wel of niet doorschijnen van m'n bikini. Een fles rode wijn, en de fiets naar Noordwijkerhout. Via de spoorwegovergang. Afgesloten. Via Voorhout. Afgesloten. Omgereden. Noordwijk. Regen, koud en een uur later - BEETHOVENWEG 19 voor een POOLPARTY van m'n allerliefst overbuurjongen JUT!!! Heeft ie toch ff goed gefixt. Sauna, jacuzzi, zwembad (koud na zo'n sauna!!), zelfs aparte jongens- en meidenkleedkamers, DJ, hoofdpijnwijn en Schultenbräu - ik hou van die kerel. Slingerend op de fiets terug.

Wakker worden in *zijn* armen (best night's sleep i've ever had!), fruitsap in bed (geknoeid natuurlijk), lekkerruikende shampoo, lunchen met patatties en nuggies bij de Mac (als we dan toch ongezond bezig zijn..). Voetballetje meegegückt, naar huis gesleept vanwege fiets die niet meer fietst - gehandicapt gevoel ten top. Warmste kleren ooit aangedaan en naar verjaardagje. Taart, zoute stokjes, chippies, cola en appelsap. Gezellige mensen, diepe gesprekken, het nieuwe huis bezichtigd, avondeten, in slaap vallen op de bank terwijl er om je heen over belasting en scootmobiels wordt gediscussieerd. Thuis nog een uurtje huiswerk en om half 10 ALS EEN BLOK IN SLAAP GEVALLEN. Heerlijk :)

bye bye Sombeek, hello Steures!

Nooit gedacht dat ik dit zou zeggen... Maar Steures komt terug, HALLELUJA!

Die aardige latijndocent die ons alsmaar de grond in boort en SO's van 70 minuten opgeeft en niks uitlegt en zichzelf fantastisch vindt en nooit naar ons luistert... Die gaat lekker andere klassen lesgeven. Arme kinders, maar fair is fair - zij hoeven geen examen te doen aan het eind van het jaar. Wij wél.

Overigens zijn sommige mensen zó doorzichtig dat het gewoon lachwekkend is, denken ze nou echt dat niemand ze doorheeft? Kan er wel om lachen.

In petto deze week...

- sireneborreltje met die coole eerstejaars

- PWS'en - naar m'n oude basisschool om met de docenten daar te overleggen (cijferlijstje mee?)

- arbeiten voor Rome- en Albufeira-centjes

- met gymnasium naar A'dam...moet ook gebeuren

- POOLPARTY in NOORDWIJK van die leukste BUURJONGEN!

Rome 2011!!

Hotel geboekt!! Van 1 t/m 7 juli 2011 vertoef ik met de allerliefste jongen van ALLES in Hotel Sonya in Rome, Via Viminale (jazeker, dezelfde Viminale als dat vreselijke restaurant waar we elke avond op Romereis onze maaltijd haalden!). Een week lang in de mooiste stad rondwandelen, herinneringen ophalen, nieuwe herinneringen maken, heerlijk eten, heerlijk met z'n tweetjes, heerlijk in de warmte... Ik kan niet wachten!

Nu is het tijd om centjes te gaan verdienen voor dit tripje. Én Albufeira kost ook niks natuurlijk. Wordt een jaartje spaarzaam leven, maar IK GA WEL MOOI VAN DE ZOMER NAAR ROME!! ♥♥♥♥♥♥♥

Leiden beoordeeld op boodschappenkarretjesvriendelijkheid: 1

Oh damn, ik wist dat de dropjes een slecht idee waren. Ik kan er echt nooit mee ophouden, het is echt vreselijk, drop eten kan ik niet!

In my defense though, ik had er wel echt behoefte aan toen ik eindelijk zwetend en stinkend en met ruim 500 euro aan zware textiel in twee loodzware dozen in een ratelend winkelwagentje op sleeptouw voor dat Academiegebouw stond hoor! Met een karretje van Super de Boer door Leiden crossen is geen aanrader. Toegegeven, het heeft me onwijs gered (die twee dozen had ik nevernooitniet kunnen tillen!) maar het maakt zo'n pokkenherrie en serieus héél Leiden loopt in een helling, als het niet richting een terrasje is, dan wel richting een gracht, allebei niet echt plekken waar ik op af zou willen racen met zo'n kar. Bovendien zou het me niet zo heel erg hebben geboeid, was het niet dat ik ook écht letterlijk heel Leiden (okee misschien half Leiden dan) heb afgereden met dat ding!

Eerst van de Super naar Joor It, Rapenburg. Toen van Joor It terug langs de Super, dwars door het station heen (waar ik volgens mij een oudcollega zag die me raar aankeek, en geef hem eens ongelijk), voorbij het station en hélemaal naar het FSW. Daar die twee dozen één voor één de trappen opgetild, vervolgens de trappen áf het souterrain in. Alwaar ik tot de conclusie kwam dat ik toch écht geen nerdjes uit 5vwo rond zag hupsen. En ik moest toch écht die truien aan ze kwijt. Shit. Marieke bellen, 'oh, ja, ze zitten in het Academiegebouw'. WHUT?! Dat is verdomme om de hoek van de Joor It! Dozen weer één voor één het souterrain uitgetild, één voor één naar m'n karretje getild, achter m'n karretje gaan staan en weer he-le-maal terug, dwars door het station, voorbij de Super de Boer, richting Joor It en verder het Rapenburg af. Ratelderatelderatel. Gaat d'r ook nog eens een enge man aan me vragen of 'ie me mag helpen, tegen betaling uiteraard - rukt al bijna die kar uit m'n handen voordat 'ie ook maar z'n vraag heeft afgemaakt...Eh, nee, donder anders ff lekker op ofzo??

Tegen de tijd dat ik eindelijk voor dat Academiegebouw stond (voel me wel zwaar genaaid trouwens hoor, wij moesten vorig jaar gewoon ons eerste blok in die vreselijke kelder van het FSW uitzitten, krijgen ze dit jaar ineens het prestigieuze Academiegebouw!) was ik moe en chagrijnig. Blijkbaar ben ik blog/twitter-buddy Lisa nog tegengekomen, maar had het te druk met het rechthouden van m'n karretje - bijna dat leuke bord van 'de appeltaart kwam om ... uit de oven' van de Bruine Boon omgereden overigens - om haar te zien. Toen kwam ik ook nog eens tot de vreselijke ontdekking dat het Academiegebouw, mooi en oud als het is, geen koffieautomaat had! Mijn hele dag stortte in! Geen koffie?!?

Dus jullie snappen wel dat toen die held van een Bart ook opdaagde, ik hem wel móést smeken om even een zakje drop voor me te halen. Ik kon niet anders. Het moest.

Baal er nu alleen wel een beetje van. Wie wil me dus verlossen van een nog driekwartvolle doos zoute drop? :)

j'aime paris

Bloedchagrijnig zit ik vanavond thuis, de eerste zaterdagavond in TIJDEN dat er niks gepland staat. Duik zo met wat boeken (ja, meervoud inderdaad) m'n bedje in en het overvalt me weer hoe erg ik op zulke momenten wel niet een laptopje zou willen!

Ik wilde alleen wel nog eventjes dit met jullie delen. De blog van Valentine, Parisienne, fotogeniek en vrolijkmakend! Ik vind haar foto's altijd zo leuk om te zien, krijg er altijd een fijn Parijs' gevoel van. Weet niet wat het is, als je zegt 'ik wil later in een Frans appartementje gaan wonen' krijg ik daar een kriegel gevoel bij, dat lijkt me nou écht tien keer niks, maar als ik een aanbod zou krijgen om in een Parijs' appartementje te gaan wonen zou ik meteen overeind springen en de Thalys pakken! Parijs geeft me een lekker gevoel, Parijs is Parijs, dat is gewoon zo, et nous aimons Paris, wij allemaal, kun je niks aan doen.

byebye Steures, hello Sombeek! (tot 'please come back Steures!!!!' aan toe...)

Wie weet herinneren jullie je nog wel een aantal dramatische, wanhopige, sneue posts die yours truly vorig jaar over ene Steures postte. En wie kent er niet het beruchte 'Steures bracht Renée tot tranen'-verhaal? De keren dat er uit het niets werd geschreeuwd zijn ontelbaar, net als de keren dat meneer met een schijnheilige kop heel civiel 'ha Renée!' durfde te zeggen.

Klinkt bekend, niet waar?

Nou, ik zal je eens wat vertellen. Ik heb iemand gevonden die ik zelfs, als het mogelijk is, nóg minder mag dan mijnheer Désiré Steures (stiekem voel ik nu vanbinnen diepe voldoening om hem zo Désiré te noemen.. LEKKER VOOR JE, met je meidennaam!). Hij heet, wait for it.... Meneer Sombeek. Tralalaaaaa, meneer Sombeek meneer Sombeek, of laten we lekker cliché zeggen 'Stombeek'. Meneer wandelt gewoon weg terwijl je aan het praten bent. Heel civiel. Heel beleefd. Maar meneer heeft niet eens het fatsoen om even te luisteren. Bovendien vindt meneer zichzelf erg zielig. Hij is immers al 'ruim over de 65', en wordt 'hartstikke moe van jullie drukte!'. Nou sorry hoor. Ga lekker van je pensioen genieten ofzo! Maar ga ons niet zo pesten. Zijn we niet van gediend. Bij voorbaat dank!!

kapperfobie overwonnen?? i hope so!

Ik moet stiekem altijd wel een beetje lachen als mensen het hebben over hoe eng ze de tandarts wel niet vinden. Het is wel sneu enzo, en natuurlijk support ik vriendinnen die tweeten over hun tandartskriebels, ik bedoel, het is voor hen ook niet fijn. Maar jongens, de tandarts maakt tenminste geen fouten. Of geen fouten waar je echt mee zit. Over het algemeen. De ortho, nog zo'n drama-geval, ook niet. Van hem kan ik overigens nog goed snappen waarom je bang voor hem bent, ik keek ook niet bepaald uit naar mijn maandelijkse bezoekjes (altijd zo gezellig, altijd minstens anderhalf uur, en áltijd kreeg ik die TRUT te pakken die uit d'r bek stonk - mag jij dan met je open mond onder gaan liggen, ultra chill - of die DOOS die gewoon nog niet d'r ortho-diploma had volgens mij, m'n nichtje, dochter van een orthodontist, kan nog beter een beugeldraadje eruit trekken dan zij!), want hij doet je gewoon pijn.

Maar ik meen het heel serieus als ik zeg dat ik vind dat kapperangst nog wel de ergste is. Want als de kapper ook maar íets fout doet, als is het ook maar een centimetertje teveel ervanaf, dan loop jij met een BAALkop rond, minstens twee weken. Ik kom er dan ook eerlijk voor uit dat ik aan een zware vorm van kapperfobie lijd, al ruim 5 jaar, serieus. Het is het altijd nét niet helemaal, maar heeft je wel mooi ruim 20 euro gekost, en dan moet je er toch maar wat van zien te maken, maar je hebt geen zin om naar de kapper te gaan omdat ze het tóch weer verpest dus stel je het maar uit en wanneer je uiteindelijk gaat heb je dooie punten van hier tot Tokio en dan moet er weer facking veel af en in plaats van dan je model aan te geven geef je alleen aan 'puntjes eraf puntjes eraf!' en dan haalt ze er natuurlijk weer veel te veel vanaf én zit het model kut en die domme dozen kijken ook niet naar wat je zou staan of luisteren naar wat je wil ofzo en het is gewoon STOM.

Zo.

Hebben we dat ook even gezegd.

Ik moet er wel meteen bijzeggen dat ik vandaag gewoon met een blíj gevoel terugkwam van de kapper! Flink stuk ervanaf, krullies springen er weer een beetje in, het voelt lichter, het is niet één zo'n bós, het is gewoon leuk! Het heeft ook ruim twee keer zo veel als normaal gekost, maar ach, voor zo'n lekker gevoel (en zo'n lekkere cappuccino!♥) heb ik dat wel vaker over!

leuk, zo'n modeshow

Hai, ik ben Renée en ik ben een propje.

Bij deze verzoek ik u vriendelijk mij en mijn heupen, billen, korte dikke bovenbenen en buik met rust te laten met uw achterlijke kleren voor dunne lange rietstengels. Ik hoef ze niet, die kleren hoeven mij niet! Bij voorbaat dank.

valt best mee allemaal

Zo, zijn we daar ook weer doorheen.
De eerste fietstocht naar school - meteen door de wind en de regen. De eerst wandeling op die welbekende trappen - meteen helemaal naar de derde. Het eerste weerzien van klasgenootjes - meteen met blauwe ogen, lichte hersenschuddingen en ontstekingen. Ach, het is ook niet makkelijk om weer naar school te moeten.

Toch viel het 100% mee. Of anders minstens 70%. De roosters zijn te doen - elke dag 1e uur vrij, twee dagen zelfs 1e twee. Docenten zijn prima, driewerf halleluja dat we nu zeker weten dat we geen Steur hebben voor Latijn. En hoewel de vakantie hard is geweest op een aantal mensjes leven alle klasgenoten nog wel. Bovendien is de eerste mail met PRE-data alweer de deur uit, dus kan ik weer uitkijken naar heel wat dagen dat ik lekker níét naar school hoef. Dat heb je dan weer niet in de vakantie!
Ja, het valt best mee, en zelfs het zonnetje is gaan schijnen!

Schooljaar 2010/2011, het allerlaatste jaartje Fio. Even knallen, en dan duiken we het grotemensenleven in :)

niet te geloven dat ik dit nog niet gepost heb

Toen vriendlief donderdag over iemand zei dat het een 'oudgeworden Reinout' was, moest ik hard lachen. Die leert snel! Dat hij 'mijn' begrippen zo overneemt en zo casual in het rond kan strooien, vind ik leuk! Dit staat dan even los van het feit dat het een tikkie gay is om als jongen Reinout-opmerkingen te maken; bovendien was het meer een grapje.

Het zette me wel aan het denken, want ik bedacht me dat ik hier nog niet heb uitgelegd wat een Reinout nou precies is. En dat terwijl Reinouts ongelofelijk belangrijk zijn in het leven van elk meisje! Eigenlijk weet ieder meisje al wat haar Reinout is. Ze weet alleen niet dat hij zo heet.

Reinout, namelijk, is dé perfecte jongen. Reinout is precies wat je nodig hebt, hij ziet eruit zoals jij wil dat hij eruit ziet, hij beoefent de sport die je voor jongens aantrekkelijk vindt, maar het belangrijkste - Reinout kan elke willekeurige vorm aannemen!

De klassieke Reinout is de kak-Reinout. Halflang haar, polo's, rijke paps, dure auto, goede manieren, zeilen en golf. En met het talent dat hij zelfs het meest kieskeurige meisje weet te overtuigen van zijn aantrekkingskracht!
Gelukkig valt niet iedereen op dit type Reinout en gaan de varianten ein-de-loos door! Zo heb je de surf-Reinout, de chubby-Reinout, de atletische-Reinout en de gitarist-Reinout. Om er maar een paar te noemen.

Voor meer informatie over Reinouts kun je hier verder lezen.
Wie is jóúw Reinout?

allawêreld!

Het gebeurde ongeveer een week geleden.

De familie Hunter zat 's avonds laat (en dan bedoel ik ook écht laat) in de Spur, te wachten op hun eten. Mamma, Pappa, Oma, Renée, Elizabeth en William. De lange rit vanuit Ladysmith (6 uur vanwege dat eeuwige Afrikaanse gefix aan de wegen) was net achter de rug en met knorrende magen hadden ze zich op de plakkerige banken laten ploffen. Dat het 10 uur was en allang te laat voor avondeten boeide ze niks, ze hadden honger!

Diepe gesprekken vonden plaats, onder andere over de tattoo's van David Beckham en de Engelse naam van Wit-Rusland ('Boulahrouz, toch?', aldus Elizabeth). William, die het toch al zwaar heeft met twee oudere zussen, mengde zich in het gesprek en ROETSJ, daar ging de stem!
Zussen en moeder keken elkaar verrukt aan - hij heeft de baard in de keel! Aaah, wat schattig! (lees dit met in je achterhoofd een hele hoge stem van verrukte, schattigvindende meiden. Je weet wel hoe dat klinkt) En arme William wilde met dieprode wangen wegduiken onder de tafel..

In de week die volgde is het verscheidene keren gebeurt dat de stem van broertjelief ietwat uitschoot, en elke keer is het de moeder en zussen gelukt te lachen, en uit te roepen hoe leuk ze dit wel niet vonden.

Arme William. Ik heb echt medelijden met hem. Hij heeft het echt zwaar met ons. Eerst zeuren we constant dat hij z'n haar moet knippen. Dan legt Elizabeth hét kappersbezoek op foto vast (zie het dametje d'r Hyves voor beeldmateriaal) en haalt Renée er heul veel plezier uit om de eerste knip zelf uit te mogen voeren. Vervolgens gaat er geen half uur voorbij zonder dat één of ander vrouwelijk familielid (tante/oma/moeder/zus/peettante - take your pick) zegt hoe móói hij er nu wel niet uitziet, of dat een mannelijk familielid lachend vraagt waar zijn haar gebleven is. Iedereen zucht diep wanneer hij vraagt of hij even naar een CD-winkel mag, terwijl hij er van hem verwacht wordt dat hij úúúren met de meiden door kledingwinkels loopt, en tenslotte kan hij niet eens rustig de baard in de keel krijgen zonder dat erop gereageerd wordt! Arme William!

de wonderen zijn de wereld nog niet uit

Op zo'n nuttige dag als deze leek het me wel leuk om weer eens wat van me te laten horen, hier, op dit digitale uitlaatklepje van me. Ik heb geen computer op dit moment, wat me wel bevalt eerlijk gezegd, dan doe ik nog eens wat nuttigs. De hele kamer is opgeruimd en uitgeruimd en ik geloof niet dat mijn bureau OOIT zo leeg is geweest! Nou moet het nog zo blijven.
En weetje, ik had nooit gedacht dat ik het zou zeggen, maar ik ben Twitter irritant gaan vinden! Een maand in Zuid-Afrika doet veel met een mens, en ik erger me steeds meer aan dat knipperende rode lampje. Nee, ik wil niet nu weten wat jullie aan het doen zijn! Dus die mobiel blijft lekker ergens in een hoekje liggen terwijl ik verder ga met nuttige dingen. Het is een wonder, en ik denk dat weinig mensen dit zullen geloven, maar mijn BlackBerry en ik zijn niet meer onafscheidelijk, totaal niet juist! Zo'n maand waarin je hem eigenlijk niet kan gebruiken is dé perfecte afkickmethode!
Ongelofelijk maar waar.

Een kleine, korte, noodzakelijke update:
Ik ben verliefd :)

Zo. Weten jullie dat ook weer.

Afgelopen week heb ik...
Nederland twee keer zien winnen!
Smirnoff Ice-ijsjes gemaakt.
Een tripje naar Noordwijk/Noordwijkerhout gemaakt, en ben ik op tv geweest.
Lang in de trein naar Scheveningen gezeten, alwaar ik een heeeerlijk dagje op het strand had.
Mijn kandidaatsbestuurtje officieel ontmoet!
Heel wat uurtjes gewerkt.
Een uit de hand gelopen kappersafspraak meegemaakt.
Reinouts gespot in Leiden.
5 nummers van onbekenden gescoord!
Gesmst met 4 van die onbekenden.
M'n voeten tot stompjes gelopen in Getsiewoud met folders in m'n hand.
Het huis van Nien gecrasht, op zoek naar ijs en brood.
Een duik in de Ringvaart genomen omdat Nederland van Brazilie gewonnen heeft!
Een paal beklommen.
Een sprong van een paal af gemaakt.
Wel twee keer uitgeslapen!
Een decadent feestje met aardbeitjes in de prosecco gehad.
Pijnlijke voeten gehad in de Zaak.
Mijn kamer opgeruimd.

Wat zal deze week brengen?

HET IS VAKANTIE!
HET IS NU ÉCHT VAKANTIE!

Eergister op het strand, gister op het strand, gister en eergister tot laaaat in L'broek blijven hangen bij lieve vriendinnetjes, vandaag weer eens werken voor de verandering, morgen EINDFEEST!

En ohja. Dit moest ik nog even melden.
Ik.
Zit.
In.
Het.
Bestuur.
Van.
PREunion!!
Bestuurtje 4 heeft als Assessor Informeel Renée Hunter!

Beetje jammer dat ik dat telefoontje kreeg toen ik voor wiskunde moest leren. Dat is verkloot. Maar dat wisten we van te voren al. Dusja.

VAKANTIE!

columnpje - iPhone vs Blackberry

Afgelopen vrijdag in het Leidsch geplaatst, door yours truly. Hoe leuk als blijkt dat mensen er serieus over gepraat hebben, en dat een heel aantal het zelfs met me eens zijn! Nice.

***

Sinds een maand of drie ga ik door het leven als de trotse, erg gelukkige eigenaar van een BB’tje. Een witte zwarte bes, zoals hij ook wel genoemd wordt. Zwart is zo saai – ik ben onconventioneel voor de witte gegaan.

Toch is het best een wonder dat ik aan een Blackberry ben gekomen. In mijn omgeving is iedereen namelijk iPod- en iPhonegek. Vooral de jongens – ze lopen allemaal met iPods (Touch, ui-ter-aard) te zeulen en als er weer eentje een iPhone heeft gekregen is het alsof hij een of andere verheven titel krijgt. ‘Welkom bij de club, jij hoort er nu ook bij!’ Een club waar iPod-bezitters de leden zijn en de gelukkige eigenaren van iPhones de dienst uitmaken.

Nou moet ik zeggen dat ik dat cluppie aan het begin nog wel schattig vond. Die jongetjes met hun speeltjes, hun obsessietjes. Wat lief.

Daarna kon ik erom lachen – heeft er nou alwéér een een iPod gekocht? En ja hoor, kijk maar hoe trots de rest is. Lachwekkend vond ik het.

Maar nu is het een tikkeltje irritant geworden. Het zit namelijk zo. In die club van iPodfanaten is er natuurlijk geen ruimte voor enige mate van tolerantie tegenover andersgezinden, vooral Bahberry-eigenaren. Ik bedoel maar; daar laat je je toch niet mee in? Schande, stel je voor.

Zal ik jullie eens wat zeggen? Ik geloof dat daar een woord voor bestaat. Ge-her-sen-spoeld. Dat is ook het grote verschil tussen de iPhone en de Blackberry. Niet het prachtige touchscreen, niet de mooie kleuren, niet de applicaties – maar de hersenspoeling die ermee gepaard gaat. Hele nette lieve normale jongens veranderen in Apple-freaks zodra ze ook maar een iPhone zien. En als een vriend hem bezit is het al helemaal te laat - dan kunnen ze niet meer terug.

Ze zijn veranderd in absoluut ontolerante schreeuwerds, die niks anders kunnen accepteren dan dat wat ze kennen. Geef mij dan maar Blackberry-eigenaars, die staan tenminste open voor andere dingen! Misschien een idee voor de nieuwe iPhone – tolerantie-app? Kunnen ze goed gebruiken gok ik zo.

Over iets minder dan een uur, om 15.25 precies, heb ik mijn KCV mondeling.
Of een 'gesprekje'. Voorbereiden kan je niet, mondeling is het nauwelijks te noemen. Je zit daar een beetje te babbelen over je werkstuk.
Maar.
Er is een grote maar.
Je zit wel mooi 20 minuten met mijnheer Steures in een klein lokaaltje!
HELP!

solgesprek

Jongens jongens jongens, ik heb een sollicitatiegesprek gehad vandaag, jaja, en ik ben blij dat ik toch nog een beetje heb nagedacht over wat ik zou gaan zeggen, had daar niet onvoorbereid willen zitten! Denk dat het wel ging. Hoop dat het ging. Binnen een weekje weet ik het, dat is fijn.
Maar seriously - alle (oud)bestuursleden kan ik niet opnoemen. Nee jongens, dat behoort niet tot mijn repertoire. Trouwens, Doortje solliciteert ook! Wist ik niet.
En mensen. Seriously. Een karaoke-avond. Laat dat eens op je inwerken.
PREunion presents...Karaoke-night. Hoe hip is dat. Hoe stoer. Hoe lachwekkend vet.

En ik moet zo naar Zumba, ik zit te twijfelen om in m'n korte pyjamabroekje te gaan, het is daar zo heeet altijd. Doen?
Hoop dat we Waka Waka doen, heb geoefend :)

TopTip

Oooh jongens ik heb zo'n mooie CD gevonden. M'n moeder heeft hem al die tijd gewoon verborgen gehouden! Stef Bos, In een ander licht, met het Metropole Orkest. Het Metropole is sowieso toppie, en de liedjes en de muziek en alles.. (: Word je blij van.
Sowieso op mijn iPodje deze vakantie. Mooi mooi mooi, man!

zielige steurie

Laatste KCV-lesje vandaag, dan denk je JESS, DOEI, TOT NOOIT MEER ZIENS!
Maar Steures wil de werkstukken in alfabetische volgorde. En hij wil ons eerst uitlachen, ohnee, sorry, wat leren, over de 'frequentste' (het is toch meest frequente, lieve meneer Steures?) stijlfouten. Nou okee, vooruit dan maar, hij ook z'n pleziertje. Gezellig opgelucht gebabbel in de achtergrond. Laatste stijlaanwijzing - titels en buitenlandse woorden cursief, zeker niet tussen 'aanhalingstekens'. Laura - 'maar in het Nederlands boek staat dat het bij titels allebei mag..' Renee - 'joa, maar bij KCV moet het dus zo'.
Steures KWAAD! Niet normaal!
'EN NU WAARSCHUW IK JE! JE ONTDUIKT KCV AL HET HELE JAAR' (wat die daar nou mee bedoelt snap ik niet zo, ik heb toch elke les gewoon gewerkt?) 'EN NOU KOM JE HIER OOK NOG EENS ZEIKERIGE' (ja, Steures gebruikte dat woord echt) 'OPMERKINGEN MAKEN! IK BEN HET SPUUGZAT!'
Uhm. Sorry?
Tijd om de verslagen in te leveren. Eerst de mensen waar niks op aan te merken was. The usuals. Toen op alfabetische volgorde. 'Maar we beginnen deze keer onderaan.' Twee werkstukken ingeleverd. 'En nu gaan we weer even van bovenaf.'
En raad eens met welke letter de achternaam van Miss Renee staat? En raad eens waar in het alfabet die staat? Juist ja. In het midden. Hoe kinderachtig kun je zijn?
Hier kon ik dan nog wel om lachen, zo'n kinderachtige oude lul is gewoon zielig. Maar weetje....
Volgend jaar vier uur per week Latijn.
Van Steures.
Van die lul.
Die de pik op mij heeft.
Echt grandioos.
Help :(

zumba!

We hebben ons Waka Waka dansje gevonden :D

un petit weekend sans mes parents

Mijn jurkje is binnen! En hij is zo leuk!
Eerste reactie van mijn moeder, wanneer ik hem lief kom showen - 'Renee, je ziet je heupen!'
Wat is ze lief, toch?

Dit weekendje zijn paps en mams naar een bruiloft in Belgie. Elizabeth gaat naar een concert in Tilburg, komt om half 4 thuis (ja, dat vind ik niet leuk, maar, zoals een Twitteraar net nog zei; 'Als oudste wordt je nou eenmaal altijd benadeeld - deal with it!'. Dusja...), ik moet bij William thuisblijven maar ga gezellig een leuk avondje hebben. Gisteravond ook trouwens!
Hoewel het erg kut is om geen jongen te zijn soms hoor. Als je 's nachts naast de Mac staat en heeeeeel nodig naar de wc moet, bijvoorbeeld. En je vrienden nog uitgebreid hun McDrive op moeten eten. En moeten drinken. En ZELF even in het water pissen moeten. En niet zoveel haast hebben om naar huis te fietsen. Knijpknijpknijp!

En aaaah - weetje welke reclame net langskomt? 'Komt wel goed schatje'. <3333

Isabella♥

Ik heb een Groote Beessie en ze heet Isabella. Ze is heel zacht en lief (en kan er niks aan doen dat mijn stomme kussens met haar vloeken) en kan heeeeel goed zumbadoen. Ze is gisteren meegeweest en had heel veel fans en ging helemaal los op Waka Waka.

Dat is trouwens stom (vindt Isabella ook) - die stomme Shakira met d'r stomme kutstem zingt alles. En Freshlyground mag één coupletje doen. Terwijl zij toch echt uit Zuid-Afrika komen, en die stomme Shakira niet eens uit Afrika! Zeg dan niet Shakira ft. Freshlyground, zeg dan gewoon Shakira, want Freshlyground mag niet eens zingen :( Of zeg Freshlyground en laat die stomme Shakira lekker in Zuid-Amerika blijven. Stomme Shakira met d'r stomme stem.

Isabella vindt Freshlyground ook veel leuker.

Maar Waka Waka is wél een leuk liedje.

En het is ook wel leuk dat ik gewoon lekker wél Freshlygrounds muziek hoor. Je herkent ze meteen. HA! Stomme Shakira.

spetter spieter spater..

Lekker in het water?
Nou, lekker is anders.
En je zal je jas maar kwijt zijn! Hij ligt ergens op school en het ZEIKT van de regen.
Niet dat die jas nou zoveel uit had gemaakt, ik bedoel, na 2 minuten voelde ik m'n string al een pierebadje worden. Even later moest de bril af, want met natte glazen voor je kop zie je ook niets. Na 10/15 minuten fietsen liep ik soppend de hal in - letterlijk 'squilch squilch squilch', zo'n modderzuigzandgeluid. Zusje gooide een badjas naar beneden en STROPEN maar, want gewoon uitkleden ging niet meer.

Nu lig ik met koekjes, koffie en warme, droge kleertjes op de bank. Kijken of paps nog wat leuks gedownload heeft! Veel productiefs ga ik toch niet doen vandaag...

En alsof die zwempartij door de straten nog niet avontuurlijk genoeg was, kreeg ik heel spontaan een leuk smsje! 'Hoe laat moet ik je zometeen oppikken? X bas'. Goh, leuk Bas. Spannend. Waar gaan we heen? Helaas was dat smsje niet voor mij maar ene Remco bedoeld. Achja, je kan niet alles hebben.

in blijde verwachting..

En ja hoor, twee dagen nadat ik m'n bestellinkje geplaatst heb, mailt lieve H&M me dat ik vanaf NU tot wel 50% korting kan krijgen! En nee, m'n oude bestellinkje met die oude dure prijzen is niet meer te annuleren, en ja, dat is irritant.

Maar ik heb wel een leuk leuk jurkje besteld, en ik kan niet wachten om hem te passen, beetje netjes maar toch ook leuk voor gewoon in de zomer enzo. Ik wil hem hebben!

Deze, maar dan in het zwart. Komt u maar komt u maar :)

okee okee, deze ook nog even.

oh die weermag die polisie en die predikant!

so lyk ons nasie,

en ons wil vra:

here seën ons land suid-afrika!

best nice...

Time, sometimes the time just slips away
And your left with yesterday
Left with the memories
I, I'll always think of you and smile
And be happy for the time
I had you with me
Though we go our separate ways
I won't forget so don't forget
The memories we made

Please remember, please remember
I was there for you
And you were there for me
Please remember, our time together
The time was yours and mine
And we were wild and free
Please remember, please remember me

Goodbye, there's just no sadder word to say
And it's sad to walk away
With just the memories
Who's to know what might have been
We'll leave behind a life and time
We'll never know again

Please remember, please remember
I was there for you
And you were there for me
And remember, please remember me

Please remember, please remember
I was there for you
And you were there for me
Please remember, our time together
The time was yours and mine
And we were wild and free
And remember, please remember me

And how we laugh and how we smile
And how this world was yours and mine
And how no dream was out of reach
I stood by you, you stood by me
We took each day and made it shine
We wrote our names across the sky
We ride so fast, we ride so free
And I had you and you had me

Please remember, Please remember

i don't like to have the rain on my shoes

Zo zonnig als het gister was, zo hard regent het nu.

Toch was gister ook niet helemaal top, beetje een dompertje

in het midden ergens, en later op de avond, en eigenlijk had ik af willen sluiten met te veel alcohol, maar mijn bonkende hoofdje liet dat niet toe.

Ik ben ontzettend blij met m'n danscijfertjes!

Engelse Wals - 8,4

Tango - 8,3

Quickstep - 8,5

Samba - 8

Cha Cha - 8,2

Rumba - 8

Paso Doble - 8

Jive - 7,8

Ik zit nu hard aan mijn huiswerk. Duits grammatica snap ik geen snars van, en we hebben vrijdag proefwerk. Mijn ouders hebben een brief (!!!!!) gekregen dat ik m'n laatste Duits leesverslag niet heb ingeleverd. Pardon? Dat was gefixt met de docent. Nice. Ik heb morgen M&O-proefwerk, en wil daar weer eens een ouderwets score-cijfertje voor halen. Zo'n ouderwets Renée-cijfertje. En ik moet Franse en Duitse woordjes leren. En KCV maken. En maatschappijleer. En aan Nederlands.

En ik word niet van alle roddels even vrolijk. Hoe hypocriet, I know. Toch beetje jammer en sorry, maar ik vind dat ik dat best mag vinden.

Dit is even een proefje van mijn superdagje gister met de meiden:

XXX

En oh ja - een regenliedje.
Ik vind het perfect passen bij wat ik nu uit m'n raam zie.

Tip van vandaag:
ga er nooit, maar dan ook nooit, vanuit dat je op een weeksdag 'vroeg' klaar bent met werken en dus makkelijk daarna nog wel je proefwerk en presentatie voor kan bereiden.
Juni is geen winter, en het blijft langer licht, en mensen blijven langer hangen.

Je kan dan NIET na je werk nog erg productief bezig zijn. ZELFS niet op doordeweekse dagen.

De klok slaat 12 en ik ga nu aan mijn Duits literatuur en economie presentatie. Goddank dat we aan dat tweede vroeg zijn begonnen.

tell me are you a christian, child?

Ik hou van dit liedje. Heerlijk. Die muziek, die tekst, en die 'Ma'am I am tonight!!'.

Ik heb onwijze zin om weer echt zangles te hebben, ik mis het! En ik wil volgend jaar even GOED voorbereid meedoen met de pauzeconcerten. Of open podium. Ofzo. Maar even lekker optreden weer, is al te lang geleden.

Gezocht - muzikanten! :D

Deze man heeft een lekkere stem. En de piano klinkt nice!

En deze heeft ook wel wat...

Fijn om Klein te Zijn

Noem me een aanstellertje, maar ik durf mijn agenda niet eens meer aan te raken. Er staan veel te veel dingen te gebeuren in veel te korte tijd! Help!

Focussen op deze week dan maar. Dagje Texel met PRE houdt in dat ik om 6 uur uiterlijk m'n bedje uit moet, en dat ik 's avonds in Leiden met gezellig mensjes voedsel ga zoeken. Uitslag afdansen wil ik graag hebben, ben errug benieuwd naar de cijfertjes! Zondag is huiswerkdag, wat heet wiskunde/m&o/KCV/rampendag. Tussendoor ook nog werken. En huiswerkmaken. En een bezoekje aan de basisschool! (L)

M'n tentamentje ging mwa, het zal er net op of er net onder zitten. Hoop dat ze snel met die uitslag komen, want dan weet ik of ik de eerste wedstrijd van Oranje ga kunnen kijken. Want ja, uiteraard is de herkansing dan ingepland. Wat hou ik toch van PRE. Wat hou ik toch ontzettend veel van PRE.

ARGH.

En tot slot wilde ik dit nog eventjes met jullie delen:

samba, chacha en jive

En ja, ik had een broekje aan onder dat jurkje. Gifgroene Bjorn Borg, om precies te zijn.

vermoeide zondagmiddag

Afdansen ging goed! Als Aron even opschiet met de filmpjes, en er een leuke bij zit, post ik er wel eentje. Wel vermoeiend, zo'n dag dansen, en ik heb weer blaartjes. Maar ach, het was een leuk dagje, vooral toen Juttie nog eventjes langskwam.

Wel chill trouwens om erachter te komen dat er bij bepaalde 'mensen' bepaalde 'verhalen de ronde gaan' over jou. Verhalen die nergens op slaan, maar toch. Ik ga het niet eens verdedigen of uitleggen joh, jammer dan. Duik zo de douche in om m'n vlechtjes en speldjes en knot en tonnnnnnen haarlak eruit te halen, schuif dan alle zooi in m'n kamer naar één kant en ga hard aan de leer voor m'n tentamentje. Wat, volgens verscheidene bronnen, geen prettige ervaring is. Ai...

italiaans ruzietje

heb ik even hard gewerkt zeg! niet normaal. dacht op een gegeven moment dat ik door m'n benen zou zakken. is niet gebeurd, zou kut zijn geweest, maar het gevoel was er wel.

zat ik om kwart over 11 ein-de-lijk aan mijn caprese, olijfolie, brood en volle rose (tja..nawerkse borrel is niet voor niets uitgevonden...) begonnen biachio en marco te praten. over het feit dat biachio thuis ging eten.

en ineens schreeuwen! ongelofelijk, heb je wel eens twee italiaanse mannen tegen elkaar horen schreeuwen? erg grappig, ik kan het je zeker aanraden - gratis dinnertheatre. vooral leuk dat je er niks van verstaat - het woord 'prosciutto' viel vaak, dus ik dacht dat biachio thuis een diepvriespizza in de oven zou gooien, en dat marco dat ongezond vond. ofzo. wist ik veel.

bleek, achteraf, dat het om de kwaliteit van parmaham ging. biachio houdt niet van spaanse.

tjaa...

Nachtelijk berichtje

Mijn weekendje was top, dat moet even gezegd worden!

Kort samengevat begon het al op

DONDERDAG: terrasje met jer
VRIJDAG: er vroeg uitgestuurd door de spruijt vanwege het niet bij mij hebben van boeken
hups op de fiets naar sassem om met dinnetjes en aarbeitjes en slagroom in het park te liggen bakken
bij sas

vierkant met sas, max, guyl en sven en mitchell
slaaapen bij sas

ZATERDAG: ontbijt in het zonnetje bij sas

gezellig met paps

helpen met verjaardag van 15-jarig zusje

naar verjaardag van 17-jarig vriendinnetje

met ei en febe bij nick

met ei en aron in de zaak

ZONDAG: flensjes bakken en ontbijt op bed voor ouders maken

zwemmen bij bart

MAANDAG: de vosse met nien, yaar en de rest van hillegom

En vanochtend is mijn sollicitatie voor het bestuur van volgend jaar dus echt de deur (of de mailbox) uitgegaan. Vreselijk vind ik dat - motivatiebrieven schrijven. Het is zo moeilijk he, die balans van enthousiasme en vrolijkheid en toch professionaliteit vinden... Ik ben altijd zo bang dat ze het te slijmerig vinden. Of te springerig - jongens, zo ben ik gewoon! Maar ach, die brief is eruit, niks meer aan te veranderen. Nu wachten op het gesprek. Zouden ze me met de hele SoCo tackelen? Of met een of twee persoontjes? Brr, spanning.

Ik hoop wel dat ik erin kom hoor. Ik zie het al helemaal voor me - zo'n lekker hecht team, het hele jaar leuke dingen opzetten, geld tot je beschikking hebben om activiteiten te organiseren! Top toch?

Ik ga nu lekker aan wiskunde. Michael Methorst is mijn grote grote held - ik hou er zoooo van dat hij me altijd altijd altijd helpt als ik in de stress zit te leren voor een proefwerk! Hij is een schatje. Heel veel van mijn vrienden zijn schatjes, echt. Ik hou van ze :)

Slaaplekker jullie, ik ga lekker m'n neus in een boek steken.

XXX

kleine zusjes worden groot

Ik krijg onwijze vakantiegevoelens van dit lange weekendje. Een dagje extra doet veel goeds voor je! En dat terwijl ik weet dat er een post-it in m'n driedubbeldikke agenda zit, waarop staat wat ik allemaal wel niet moet doen. Maar de zon schijnt, ik heb donderdag een topdag gehad, ik heb gisteren een topdag gehad, en ik ga vandaag ook een topdag hebben!

Vandaag viert mijn kleine zusje, mijn net 15-jarige zusje, haar feestje. BBQ'en in de tuin, redelijk braaf. Toch vind ik het eng om in de Zaak, 'mijn' Zaak, de Zaak van mij en mijn vrienden, de Zaak waar wij van alles uitspoken en meemaken wat de rest van de wereld niet per se hoeft te weten, vriendinnetjes van mijn zusje tegen te komen. Slik. Kleine zusjes worden groot.

Ik roep steeds dat ik niet wil dat ze voor d'r 16e in de Zaak staat, dat ze voor d'r 16e drinkt, dat ze niet tot 1 uur weg mag blijven, terwijl ik soms ook nog die tijd meekrijg! Omdat ik dat oneerlijk vind.

Is ook zo, maar stiekem vind ik het doodeng. Kleine zusjes worden groot, voor je het weet is mijn zusje geen 'zusje' meer, maar bijna een leeftijdsgenoot. En als kleine zusjes groot worden, dan worden oudere zussen ook groot, en voor je het weet is dit allemaal voorbij.

Alles gaat heel snel altijd, die weekjes na de meivakantie. Alles, echt alles. En over 3 maandjes zit je ineens in 6V. Plotseling. Zomaar. BOEM.

Ik heb er onwijs veel zin in. Ik kan niet wachten om 18 te zijn, om niet meer naar de onzinnige regels van mijn ouders te hoeven luisteren. Om weg te kunnen vluchten uit huize Hunter, om niet meer steeeeds opnieuw elke dag weer huiswerk te hoeven maken. Om lekker het studentenleven in te gaan, om een eigen plekje te gaan zoeken, om colleges te volgen over onderwerpen die ik LEUK vind! Ik heb zin in nieuwe mensen, in nieuwe vrienden, in een nieuwe stad.

Maar. Maar! Groningen he. Want Leiden wordt het waarschijnlijk niet... Groningen. Da's ver. Da's heel ver. En weekendjes. Die zijn KORT. BEHOORLIJK kort. 2 daagjes. En dan denk ik, doodsbang ineens, sjit. Sjitsjitsjit. Hoe ga ik contact houden? Hoe ga ik mijn vriendjes en vriendinnetjes niet kwijtraken? Ik wil ze niet kwijt, ik hou van ze, ik ben gek op ze, ik vind het heerlijk zo. Dan denk ik ineens - kut. Kaa uu tee - ik moet alles een beetje zegmaar soort van achterlaten.

En hoewel ik daar aan de ene kant niet op kan wachten, vind ik het scary as hell. En als mijn kleine zusje over een jaartje 16 is, en over een jaartje 'mijn' leeftijdscategorie ingaat, ben ik over een jaartje bijna klaar om weg te gaan. Slik. Da's niet niks.

krom

Weet je wat onwijs krom is?
Allochtonen die uit een niet-westerse cultuur komen, zijn niet-westerse allochtonen. Logisch. Op mijn vraag of ik dan een westerse of niet-westerse was, antwoordde meneer Reneman dat ik waarschijnlijk een westerse allochtoon was. Kan ik me ook in vinden - Zuid-Afrika is Afrika maar toch een geval apart.
Stel je alleen voor dat een zwart meisje uit Zuid-Afrika dat zou vragen. Ze zou dezelfde cultuur hebben gehad als ik, niks townships, haar ouders hadden goede banen, stel dat d'r vader een dokter was, d'r moeder werkte voor een advocatenkantoor. Ze had een klasgenoot van m'n nichtjes kunnen zijn - precies dezelfde vrienden, precies dezelfde activiteiten, precies dezelfde Zuid-Afrikaanse, in principe Westerse, cultuur.
Als zij deze vraag bij maatschappijleer had gesteld, ben ik er vrijwel zeker van dat hij zou hebben gezegd dat ze een niet-westerse allochtoon was.
Maar hoe krom is dat? Het enige dat er anders is, is de huidskleur. Terwijl de definitie hier toch duidelijk zegt dat het onderscheid bij de cultuur hoort te liggen!
Waarom ik me hier druk om maak weet ik niet. Maar dat is toch raar? Stomme definities.

♥

Pretty, no?
Ik heb er zo'n zin in :)

Geen gezeur, even gewoon blij zijn.
Er is Gilmore Girls, er zijn Poptarts, er zijn cornflakes met marshmallows. Er is een agenda'tje vol leeeuke dingetjes die gepland staan. Er is een koffer met veel kleren en schoenen en andere niet-vergeten-mee-te-nemen-spulletjes op de grond. Er was een reuze gezellige examenstunt, er is er volgend jaar eentje voor ons. Er is nog maar een jaartje en twee maandjes tot het eind van MIJN high school career, wat erg fijn is om je te bedenken. Er zijn lieve vriendjes en vriendinnetjes, en er is over een paaaar uurtjes (iets meer dan 35 om precies te zijn) een vliegtuigje naar Barcelona en daar heul veel mooie dingen om te bekijken, leuke dingen om mee te maken en een zonnetje om van te genieten.
Dus gaan we ons over deze chronische vermoeidheid zetten en met een (hopelijk goedgevuld) iPodje in onze oren de vakantie tegemoet. Klinkt goed, no?

1 2 3....!

Niemand heeft er echt meer zin in, including me. Ik zit te stuiteren om zomervakantie te hebben, ik zit te stuiteren om naar Zuid-Afrika te gaan want dat moet gewoon echt weer eens gebeuren!
En ik zit te stuiteren om naar Barca te gaan, hoewel ik me zorgen maak om stress van morgen en zaterdag en zaterdagnacht.
Maar dat gaan we maar niet doen, het is inpaktijd en boodschapjesdoentijd en zonnetjesgeniettijd. En vliegtijd en Barca-tijd en grote-dikke-reistruien-tijd en gezelligheidstijd.
Morgen jungle-tijd, volgend jaar zijn wij! Jeutje!
Mag ik eerlijk zijn? Het mag nou best weer eens voorbij zijn. Heb het een beetje gehad met dit hele middelbareschoolgebeuren, van mij mag dat hoofdstuk wel weer eens afgesloten worden.

Mams en paps zijn teruggekomen - Happy Birthday Daddy!
Met koffers vol cadeautjes, pour moi Allstars<3 (you read my mind!). Laag grijs, nu koop ik in Z-A hoge en is alles goeeeed :) Seventeen, Blackberry hoesje (uit Amerika, jaja!), jurk die je op tienduizendmanieren aan kan doen, poptarts (mijn heeeemel!) en cornflakes met, jaja, gekke Amerikanen, marshmallows erin! Maar het fijnst is toch wel dat ze weer terug zijn, het heeft nu lang genoeg geduurd. Everything's back to normal en we kunnen ons lekker stressloos voorbereiden op Barca.

Nog maar 3 nachtjes!!

i wish i wish i wish!

Ik zag afgelopen weekend het licht. Ik ging erover nadenken, en ik bedacht - waaaarom ook niks?
Ik zal het maar vertellen, en ik vind het een lichtelijk briljant idee. Waarom zijn we niet eerder op dit plan gekomen??
Ik wil graag een steunonderbroek. Jaa, jullie lezen het goed. Een steunonderbroek.
Denk je eens in hoe fijn dat zou zijn!! Geen strak plat wasbordje nodig, want je doet gewoon je onderbroekje aan en alles wordt plat en strak en glad.
Heeeeeerlijk! En niema
nd hoeft te weten dat je valsspeelt (behalve jullie, lieve lezers van mijn blog, natuurlijk, maar jullie hebben the inside scoop - voel je vereerd!)

Heerlijkheid!

Hoe heerlijk om alleen thuis te zijn.
Hoe heerlijk om wakker te worden als het al licht is.
Hoe heerlijk om te kunnen koken en te lachen en plezier te maken en onderuit op de bank neer te zakken.
Hoe heerlijk om muziekjes te hebben, hoe heerlijk om kippenvel te kunnen krijgen!
Hoe heerlijk om op te letten tijdens college én een paar mooie momentjes tussendoor te hebben.
Hoe heerlijk om INEENS precies het verkeerde zinnetje op te pikken ('Dit waren dus allemaal wetenschappers die het met elkaar hadden gedaan'...aangezien mijn hoofd nog altijd bij het orgiegram was kan je je voorstellen wat ik dacht toen ik dat ineens hoorde...)
Hoe heerlijk om rose te hebben.
Hoe heerlijk dat de zon schijnt.
Hoe heerlijk om een fantastisch weekend achter de rug te hebben.
Hoe heerlijk om een leuk weekend voor de boeg te hebben!
Hoe heerlijk om mensen die je nauwelijks kent dag in dag uit te spreken.
Hoe heerlijk om mensen die even naar de achtergrond waren gezakt weer honderduit te spreken.
Hoe heerlijk om even lekker los te gaan met een stelletje briljante vriendinnetjes.
Hoe heerlijk om voorop een fiets dwars door het station te rijden!
Hoe heerlijk dat er terrasjes en zon en wijntjes en bittergarnituurtjes bestaan.
Hoe heerlijk om te weten wat je wil gaan studeren!
Hoe heerlijk om stiekem ook een beetje huismamma te willen worden.
Hoe heerlijk dat er nog altijd een beetje magie in de wereld is.
Hoe heerlijk dat er Gilmore Girls bestaat.
Hoe heerlijk om zo'n best wel fijn leventje te hebben<3

Oh teering. Het wordt nog veel leuker allemaal! Na 6 uur in die auto, bril onderhand kwijt, werd die arme man ergens in de bush afgezet! Zonder bril rondgezworven tot ie bij zo'n klein winkeltje in the middle of nowhere uitkwam, kon hij eindelijk bellen..
Jeeeeeeemig. Van zulke verhalen word je gewoon depressief over de wereld..

jeutje..

En soms overvalt het me inene - Zuid-Afrika is Afrika!
Ik krijg net te horen dat de broer van een vriendin van ons (onderhand is ze m'n tante, ik zie d'r niet anders) is aangehouden langs de weg, vastgebonden, onder schot gehouden en half ontvoerd! Twee mannen waren verkleed als politie. Ze hebben 6 hele uren met hem rondgereden op zoek naar een geldautomaat, en al die tijd lag hij vastgebonden en onder schot op die achterbank!
Best even slikken.. Je denkt altijd - neeee, dat overkomt mensen in mijn omgeving niet. Maar ik ken eigenlijk al best veel mensen die een highjack hebben meegemaakt, bij heeeeel veel van onze vrienden in Zuid-Afrika is ingebroken (bij m'n opa en oma probeerden ze het toen wij daar logeerden - daar voel je je fijn door!), mijn neef is in een steegje met een mes overvallen, oom en tante wonen op een boerderij en dat is de laatste tijd al helemaaaal niet veilig..
Sjonge. Chill. Stomme wereld ook.

Drukdrukdruk en Liefde!

Het voelt zo raar he. Echt raar en onwerkelijk.
Maar ik weet wat ik wil gaan studeren!
Ik weet het zeker! Het is precies wat ik wil! Super!

IBIO heet het, in Groningen. Internationale Betrekkingen en Internationale Organisaties, een combi van alles. Samenwerking van de faculteit der letteren, faculteit van economie & bedrijfskunde en faculteit der rechtsgeleerdheid. Je kan het half in het Engels, half in het Nederlands, driekwart in het Engels, kwart in het Nederlands of helemaal in het Engels doen (drie keer raden waar ik voor ga kiezen!). Je moet een verplichte taalminor nemen, waarbij je kunt kiezen uit vrijwel ALLES. Het is een combi van politicologie, europese studies (waar ik gister naartoe ging aan de UvA - IBIO is zooooooveel leuker!), taal & cultuur, geschiedenis, economie, bedrijfskunde, bestuurskunde, recht, europees recht, communicatie... ALLES, kortom, waar ik tot nu toe ben gaan kijken (behalve geschiedenis dan) tot nu toe. En elke keer was het het net NIET. Dat je denkt - ja, interessant... Maar wil ik me hier 3 jaar lang mee bezig houden? Elke keer was het net TE economisch, TE saai met alleen maar rechten, en bij een taal - wat kan je ermee? Nu combineert het alles en ik word elke keer dat ik eraan denk meer en meer verliefd. Dit wordt het!

Jammer alleen dat het nu alleen nog aangeboden wordt in Groningen... Hoewel ik ook steeds meer en meer gehecht raak aan Groningen. Het is een superstad, daar niet van. Maar 2 uur in de trein om bij de bewoonde wereld uit te komen is misschien een beetje overdreven...?

Verder - ik mag mij sinds donderdagmiddag officieel de trotse eigenaresse van een Blackberry noemen! ♥♥ Ware liefde, en ondanks sommige flauwe mensen die maar blijven afkraken blijf ik erbij dat ik meer van mijn Blackberry hou dan van een iPhone. Het is gewoon persoonlijk. En hij is zo moooooooooooi! (beetje jammer dat ik hem gister al liet vallen op de stenen :( hij leeft nog, maar dat was niet leuk!)

Gister was overigens een superdagje - 's ochtends naar de UvA - SUPERuniversiteit maar stomme studies, dan kom je niet ver. Echt lullig, want ik zag me daar al helemaal studeren eerlijk gezegd. Maarja, ik was alleen mogelijk geinteresseerd in Europese Studies (dat werd het dus niet) en Amsterdam University College. Waar ik na een gesprek met een student METEEN al van wist - HELP! NEE! Dus die voorlichtingsronde heb ik toen ook maar niet gedaan, lekker meteen naar huis. 's Middags ZOU ik nuttig aan mijn huiswerk gaan, maar dat ga ik nu lekker doen. Nog 4 uurtjes voor ik bij Kimberley voor d'r High Tea moet zijn (lekker in het zonnetjeeeee!) en dat is tijd zat voor...
- een maatschappijleer PO
- wiskunde
- Nederlands verwerkingsopdracht
- Shakespeare doorlezen
- Duits doorlezen
Komt goeeed! Daarna werken, heb eerlijk gezegd niet zo'n zin in dat gerace, maar het is mooi weer dus ik maak wel zin.

Nog maar twee weekjes tot Barcelona! Ik kan niet wachten!
Nu hard aan de slag. Kamertje opruimen, huiswerk maken en op naar de gezelligheid (:

Uur 2
Nu nog tussen de nepperts. De watjes.
Zometeen alleen nog maar zippers in de school!

zipyourlip take two

Over ruim 2 uurtjes worden mijn lipjes gezipt.

Kijken of het net zo tof wordt als vorig jaar :)

And once again...

Grrrrrrrrrrrrrrrrrrr, bij deze heb ik dus blijkbaar TOCH huisarrest, en nee, ik heb GEEN idee waarvoor. 40 dagen want een maand is blijkbaar niet lang genoeg. Verjaardagen mogen 'misschien', want dat is lullig voor de jarige, dus willen jullie alsjeblieft heeeeeeel veel feestjes gaan geven ineens? Dan maak je mij heel blij.
Vraagje - waarom mag ik dan wel naar de dansavond en niet uiteten met PRE?
Nog een vraagje - waarom wordt ik nu alweer gestraft voor dingen die we in de KERSTVAKANTIE al 'uitgepraat' hadden?
NOG een vraagje - waarom wordt ik nu nog gestraft voor dingen die met iemand zijn gebeurd die sinds kort officieel niet meer bij mij hoort?
Ik snap er niks van - dit slaat alles.

fotogeniekigheid ♥

Over

Het is beter zo. Maar op het moment nog een beetje leeg...

onze eindeloze kussen zijn vervangen door een zoen

sjittt

Weetje - hou gewoon je mond. Je bent echt niet aardig, echt letterlijk niet aardig, de laatste tijd. Of tegen bepaalde mensen. Ik weet niet of je het doorhebt, maar je opmerkingen vallen echt niet altijd goed. Meestal vallen ze verkeerd. Het spijt me dat ik het zeg, maar mensen praten over je. En nee, het is niet altijd positief. Denk gewoon even over jezelf na - wil je zo zijn? Ik moet assertiever worden, ik moet me minder naar anderen schikken en tegen je zeggen dat ik het echt HAAT hoe je de laatste tijd doet. Ik kan alleen niet boos worden, ik word verdrietig. En dan zijn we helemaal nergens.

Ik ben ook niet zo blij met mezelf. Ik weet niet hoe ik het goed kan maken - kan je bepaalde dingen wel omdraaien en fixen? Normaal zou ik zeggen 'komt wel goed', maar ik krijg het niet over m'n lippen. Ik weet echt niet hoe ik nu verder moet, en ik haat dat gevoel. Het is alsof ik dit jaar echt ALLES goed doe, behalve dat ik alles verpest. Jes.

BlaBlaBlog

Ik weet niet zo goed wat ik met mezelf aanmoet de laatste tijd - de ene keer hou ik van mezelf, de andere keer wil ik het liefst onder een steen wegkruipen. En mezelf slaan omdat ik dingen die ik niet kan plaatsen afreageer op mensen waar ik van hou. Woehoe!

Polderkamp komt al hoe dichter en dichterbij, wat heerlijk is. Ik heb er zin in. Even een weekendje weg. Maaaaar ook even confronterend dat Cambridge Speaking ook al over anderhalve week is. SLIK. Daar wilde ik eigenlijk nog niet over nadenken.

Vandaag Spaanse les en ik vind leuk! Kijken of het zo makkelijk is als Italiaans, hehe...

Verder komt de meivakantie (en Barca) steeds dichterbij en komt daarmee ook de zomervakantie (en Zuid-Afrika!!! En nee, natuurlijk vergeet ik Lloret ook niet..) dichterbij! <3 Ik heb echt zin in de zomer, en in Barcelona, en in alles behalve school eigenlijk, maar ondertussen moet ik echt proefwerken leren. En laat dat nou niet zo goed lukken de laatste tijd.

Beetje blablablog dit, ik zal proberen meer mijn best te doen volgende keer.
Byebye, ik ga aan Latijn! xxx

We ♥ Reinout!

Reinout. Een begrip. Wordt HIER uitgelegd.
Veel plezier (:

In store for Renée...

12 maart - Deutsch Olympiade, de Nationale Ronde, de hele dag in A'dam
13 maart - verbouwen/slopen in het nieuwe huis van de familie Zwinkels
14 maart - toneelvoorstelling ♥
16 maart - eerste les Spaans
19, 20 en 21 maart - POLDERKAMP!!!!!!!!
27 maart - fotoshoot en Cambridge Speaking
1 en 2 april - ZIPYOURLIP :)
5 april - schoolkampioenschappen
9 april - Een Dag Student in Groningen
12 april - Paps en Mams naar Amerika
25 t/m 29 april - BARCELONAAAA♥♥
30 april - koninginnedag (Emsterdemmmm) en uitslag Cambridge
meivakantie - Engeland?

Arme agenda'tje puilt uit z'n voegen. Beetje sneu.

je suis désolée

Het spijt me dat ik zo zeur.
Het spijt me dat ik iedereen met mijn humeur opzadel.
Het spijt me dat ik vandaag niet aan te spreken ben.
Het spijt me dat ik allemaal gekut het internet opsmijt.
Sorry sorry sorry.

Vanochtend uitgeblust wakker geworden. Geschreeuwd. Met mijn duffe hoofd gedacht dat het 10 uur ipv 9 uur was. Een uur te vroeg op school gekomen. Met een kop als een donderwolk twee pauzes overleefd. Nu de klas uitgezet omdat het huiswerk niet af is - terwijl dat mens wéét dat ik op dinsdag nooit mijn huiswerk af heb omdat ik op maandag tot 6 uur weg ben. KCV wordt een hel. Zoals altijd.

Bij voorbaat al sorry Aron, ik weet niet hoe leuk het wordt om tegen me aan te praten vanmiddag. Chocola doet wonderen, ik weet. Maar niet alles kan worden opgelost met gevreet.

shitzooi
ik ga uit huis
tot nooit meer ziens

kut

Ik zit geloof ik weer in zo'n ikpushmezelftothetnietverderkan periode. Hoe ik dat weet? Ik kijk naar de to-do-lijstjes (in mijn hoofd, want ik ben te lui/druk om ze daadwerkelijk op te schrijven - PLUS, het is ontzettend demotiverend omdat ik er nooit dingen van af kan strepen..) en naar de aantal uren slaap per nacht. NIET GENOEG!
Het stomme is dat ik elke keer tegen mezelf denk 'Morgen ga je slapen, je kan het wel eventjes met wat minder doen, je moet dit en dit nog wel eventjes doen', en vooral dat ik mezelf wijsmaak dat ik helemaal niet zoveel slaap nodig heb, dat ik gewoon rustig door kan buffelen (nouja, rustig...) en elke dag tot op de minuut vol kan plannen en gewoon heen en weer kan blijven racen. Komt wel goeeeed!
Nouja, niet dus? Het duurt elke ochtend steeds langer voordat ik er weer een beetje bij ben, en de afgelopen twee dagen is er sowieso geen dag zonder koffie (of twee of drie of vier of vijf...het huidige record staat op zeven geloof ik) voorbijgegaan.
Maar vanavond nog beschouwing en Frans en eco, dus dat slapen zien we nog wel...

Afgelopen vrijdag werd ik om 7 uur ('s ochtends ja) door Maxime en haar mams en paps opgehaald (na een kop koffie, inderdaad, en in mijn hand een thermosfles waar nog twee koppen inzaten...) om 'even' naar Groningen te zoeffen. Voor de voorlichtingsdag over Internationale Betrekkingen & Internationale Organisaties. TOP! Ik ben VERLIEFD op die studie! Dat is voor mij! Het combineert internationaal recht, politicologie, economie, management, bestuurskunde, taal...ALLES waar ik al eens naar gekeken heb, maar als enkele studie toch te saai vond, komt samen in deze studie. Ik ben verlieeeefd! :) Het jammere is dat hij op dit moment alleen wordt aangeboden in Groningen. En hoewel ik Groningen leuk vindt (het klikt! En het lijkt wel op Leiden ja, wat misschien het een en ander verklaart, omdat ik onderhand toch wel steeds meer van Leiden ben gaan houden...) is het toch te ver. Niet eens dat het ver van huis is, dat boeit me niet zo, maar het is zo ver van de Randstad. Even spontaan een middagje naar Haarlem zit er niet in, alles duurt 3 uur reizen. Het enige dat dichtbij zit is Duitsland, en of je daar nou zo blij van wordt...? Maar gelukkig is Leiden van plan het vanaf september 2011 aan te gaan bieden, en dat zou tof zijn... Dan heb je natuurlijk weer de vraag of het weer zo goed zal zijn als in Groningen, omdat het het eerste jaar daar is. Maarjaaa, eerst nog maar eens Een Dag Student in april, Groningen. Komt goeeeed :)

Zaterdag Cambridge, en ik stond versteld van hoe lekker het ging! Het was doodeng. Zat ik daar (weer met koffie ja..) in de auto, en ik stresste. Onwijs. Het ging niet echt goed. Vooral toen ik daar in die zaal zat - het waren allemaal volwassenen!!!!! Gelukkig begonnen we met lezen, wat meeviel (na 40 minuutjes klaar, terwijl je er anderhalf uur voor kreeg...) en toen schrijven, waarbij we (halleluja HALLELUJA!!!) een brief en artikel mochten schrijven, wat de makkelijkste teksten zijn, vind ik dan. Vervolgens Use Of English, achja, dat zal wel prima zijn gegaan....Luisteren was een stresspuntje, aangezien ik die oefencd van me totaaaaal niet gebruikt heb. Ai. Maar het viel mee! Beetje jammer dat ik alarmsignal als alarmsignal en niet alarm signal heb geschreven :(

Vervolgens een TOF avondje, niet erg veel slaap, een opruimzondagje, vandaag slaperig op school en PREsentatie. Prima. Lekker zumbaaa en nu beschouwing. Aiaiai. Maar zusje zit erg verleidelijk ANTM te kijken naast me, dus.......

i think i like it!

Het weer is plotseling omgeslagen - de zon schijnt! Heerlijk! Met open jas fietsen, zonder jas buiten, weer kunnen ZITTEN in de pauze, ijsjes halen bij onze grote Belgische vriend..I love it! :)

En van mooi weer wordt iedereen een stuk vrolijker en spontaner. Zo zijn Sas en ik gisteren spontaan naar Haarlem gegaan. 'Even snel' met de bus, sportertjes NET AAN missen (beetje jammer!) en daarna een uur staan springen en klappen en zingen met VanVelzen - een supermiddagje! Oranje is opzich best een mooie kleur, toch? :) Mobieltje bijna kwijtgeraakt trouwens! Gelukkig heeft mijn grote held Quinten hem teruggevonden, en dat leidde meteen weer tot nieuwe ontmoetingen, nieuwe Hyvesvrienden en een voortzetting van de avond in 'het leukste cafe van Haarlem'....Maar dat uit de mond van Q, die er werkt, dusja. Voor vriendinnetje S een avondje dat eindigde met vuurwerk, voor Q eindigde de avond met de vraag 'Hebben jullie eigenlijk een vriend?' en de daaropvolgende anticlimax. Tja.

Nu ben ik aan het leren voor Duits literatuur en ik heb geen zin. Ik moet ook nog een beschouwing maken en maatschappijleer inhalen en vooral ENGELS! Dat stomme examen ook, het is verdomme zaterdag al. Morgen is dat overmorgen! Nee, correctie, het is al morgen. Het is dus overmorgen! (is dit enigszins te volgen?) Ik durf niet meer, ik zie serieus niet in hoe ik goed voorbereid kan zijn. Echt niet :(

Gister vriendinnetje jarig, vandaag vriendje jarig. Morgen meelopen in Groningen (Internationale Betrekkingen en Internationale Organisaties - lijkt me echt een leuke studie, en ze hebben hem vanaf 2011 ook in Leiden!). Om 7 uur word ik opgehaald door vriendinnetje en haar mams, we zijn welgeteld 2 uur op die hele universiteit. Man man. Zaterdag Cambridge (AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!!!!!!!!!!!!!!!!!!) en zaterdag avond feestje. Overmorgen al! :) Ik hoop dat ik Cambridge kan VIEREN, en dat ik niet om de slechte redenen behoefte ga hebben aan een feestje... Zondag weer hard aan de arbeid. Hoe deprimerend.

Nu ga ik snel Duits doornemen. Het is pas het 7e uur, dus op school ook nog. En dan moet het goedkomen. Hopen we dan maar.
xoxoxoxoxoxoxo

Wishlist

Kijk. Dit is wat ik vandaag even heb gedaan tijdens PRE. Terwijl de presentatrices eventjes aan het overleggen waren, en wij even niks te doen hadden. Ik heb bedacht dat ik deze wil. In mei loopt mijn abbonementje af, en dan neem ik dit mooie dingetje. Met Eindeloos Online en 'Eindeloos Sms'en' (wat helemaal niet eindeloos is, omdat je er maar 1000 hebt) en dan komt het helemaal goed. Mooi toch? Ik zie het wel zitten!

zeventien!!

Renée Suzanne Hunter is bij deze officieel 17 jaar!

En Aron was de eerste feliciteerder, wil hij graag dat de hele wereld weet...

aujourd'hui

Vandaag een lekker lui dagje, even geen Engels, en vanavond werken. Ik ben een beetje uitgeblust.

Volgens mij doe ik alles fout, maar hoe het dan wel moet?

TAKE A HINT!!!

Wat is het toch de laatste tijd?
Het wil niet, het lukt niet, het is allemaal leeg en kut.
Ik mis iets maar ik weet niet wat.

we'll crawl till we can walk again, then we'll run until we're strong enough to jump, then we'll fly till there is no end

Jumjumm!

Ik heb een tijdje geleden besloten even te stoppen met Montignac. Niet voor altijd, ik zie het nog helemaal gebeuren dat ik het over een jaartje of wat weer oppak, maar op het moment heb ik er even geen zin meer in. Het kan heus wel, het is helemaal geen moeilijk 'dieet' om vol te houden, maar ik heb gewoon zin om weer even gemakkelijk te eten.
En sinds ik dat besluit heb genomen is er een wereld voor me open gegaan - ongelofelijk hoe veel verschil een beetje Parmezaan op pasta maakt. Heerlijk! Of gewoon weer een klein stukje melkchocola, een mozzerella-tosti. Jumm!

Vandaag zit ik met mijn Engels boeken om me heen (seriously: boeken - examenbundel, 'common mistakes at proficiency and how to avoid them', het schrijfboek, woordenboek en grammaticabundel. EN nakijkboek en collegeblok) te leren, en hoe meer ik leer hoe meer het me duidelijk wordt hoeveel ik nog te doen heb. Demotiverend? Ja!

TO DO

Douchen

Kamer opruimen

PREsentatie psychologie beginnen

PREsentatie taalkunde beginnen

Cambridge nakijken

Cambridge verder werken

Koffie drinken

'De Thuiskomst' lezen

'Die Entdeckung der Currywurst' lezen

Maskertjes/film/chocofondue-avondje met Guyl en Sas?

Gister was leeeeuk! (: Met een klein minpuntje op het eind - jongens, hou je handen maar lekker thuis, niemand heeft er behoefte aan betast te worden!

ti amo^2

Ti amo

Vandaag was een lekker spontaan dagje.
Spontaan vroeg opstaan en spontaan gewoon meteen aankleden.
Spontaan van mamma te horen krijgen dat we naar Amsterdam moeten.
Spontaan naar de film.
Spontaan een HEEL leuk café'tje ontdekken!
Spontaan naar Noordwijk vanavond!

Lunchen was bij Frenzi, en ik ben verliefd en vind het heel stom dat het helemaal in Hemsterdemm is! Kijk die kaaaaart dan!
Lekker simpel interieurtje, die zijn altijd het fijnst. Met van die stevige houten tafels, stevige houten stoelen. Simpel servies, geen rare tierelantijnerige koffiekopjes. Lekkere cappuccino en de RAVIOLI! ♥ Ti amo!! Pompoenravioli was het, heurlijk! Ik hou sowieso van die kussentjes vol genot (jaja, ik ben mijn voedselrecensent-talenten aan het ontplooien hier), maar de combinatie van pompoen, lekker vers deeg, rucola en parmezaanse kaas was perfect! Precies waar je naar zoekt op een koud middagje. Met wat gezelligheid erbij helemaal af.
De sfeer is ook niet mis, ik zeg nogmaals - als het niet helemaal in Amsterdam was zou ik er zeker vaker heen gaan. Voor een wijntje, een koffietje, een krantje. Leestafels doen het goed in mijn boekje, dan krijg je van mij meteen veel punten.


Vanavond gezellig met Sas, Max en de rest naar Noordwijk, mijn nieuwe haartjes showen. Zo leuk die reacties - Max: "Renée, ik herken je bijna niet!!!". Ik ben er heel heel heel blij mee, en wil nogmaals mijn lieve mamma bedanken dat ze het zo aardig even betaalde!

Maar nu ga ik eventjes thee en honing drinken, anders vrees ik dat ik morgen niet al te veel stem over heb... En morgen ga ik eindelijk echt maar eens aan dat gevreesde Cambridge werken...

Lots of love! <3

there's a new brunette in town!

♥

♥

C'est l'histoire de Patrick et Luca
Patrick est un garçon de quinze ans
Il porte une vie sur ses épaules
C'est la vie de son frère Luca
En Afrique, c'est très normal

Ils sont heureux de petites choses
Et restent positifs
Ils ont confiance en Dieu
Ils continuent à rire,
Danser, chanter, jouer
Pour avoir l'espoir et la force
Ainsi ils peuvent
Survivre leur jeunesse
Cela rend ces enfants spéciaux

Patrick marche pour frère Luca
Luca lui donne quelque chaleur
La chaleur leur manquent sans parents
Ensemble, les jeunes garçons sont forts
Ils sont si seuls et si perdus
Quand ils vivent sans le plus cher autre
Il ne veut pas dire qu'ils ne survivent pas
Espérons le mieux pour les deux

Ils sont heureux de petites choses
Et restent positifs
Ils ont confiance en Dieu
Ils continuent à rire,
Danser, chanter, jouer
Pour avoir l'espoir et la force
Ainsi ils peuvent
Survivre leur jeunesse
Cela rend ces enfants spéciaux

In één woord - SUPER.

Lees ook even Yaartje d'r blogs..Kippenvel en traantjes!

Je les adores! ♥

Het is VAKANTIE! :)

Renée's to-do-list deze week:

- kamertje opruimen

- Puntje/Doubler/gezelligheid

- naar de kapper met broertje

- opticien

- een ouderwets maskertjes/chocofondue/filmavondje na orkest ♥

- Zumba

- neuroloog

- Makro!

- 17 worden

- uiteten

- Valentijn ♥

- biosje

- vergaderingetje

- FEESTJE

- cadeautjes regelen

- bowlen - Hunter vs Holton!

- lezen
- 2 PREsentaties :(

- Cambridge

- slaapje doen

Weer nieuwe koffie ontdekt.. ^^

Een lieve volgster maakte mij er van het weekend op attent dat het alweer anderhalve week geleden is dat ik heb geblogd. Ik, Renée Hunter, door mijzelf uitgeroepen tot blogverslaafd, heb de laatste tijd geen tijd/inspiratie meer??

Maar terwijl ik nu doodmoe ben (veel te kort, veel te vol weekend, tot veel te laat gewerkt en veel te slecht geslapen - ik haat maandagen) en hard aan het opletten ben bij Russische Taalkunde (laat ik dat ook eens een keertje gaan uitleggen! Weer een blogje erbij!) weet ik weer waar ik eens over zou kunnen schrijven.

Je raadt het nooit. Echt niet. Ik heb het er nooit over namelijk.
KOFFIE!

Vorige week heb ik weer lekker m'n portomonnee geleegd om het halve uurtje voor mijn college bij de Starbucks te zitten leren. Met megachocomel. Caramelchocomel. Heeeerluk! En de sfeer daar is super, met die heerlijke grote chille stoelen. Oh waaaaaarom woon ik niet in Amerika waar het minder duur is en je op elke hoek een Starbucksje hebt? Helaas is het echt te duur voor elke week (mijn regel; 1 keer per maand, en NIET meer!) dus ik moest op zoek naar iets anders om die drie kwartier mee te vullen.
Het FSW ben ik een beetje zat en de koffie daar is nou niet echt bepaald mijn favoriet. Als koffieverslaafde eis ik wel een beetje kwaliteit, uiteraard. Bagels & Beans is te ver, hoewel ik gek ben op de sfeer en de service daar. Ze zullen je er echt NOOIT uitgooien, zelfs al zit je er 2 uur huiswerk te maken met maar één cappo'tje! Maar helaas, net een tikkie te ver (en te koud om te lopen..) voor even snel voor college.
Dus ik bedacht om de Lebkov eventjes te gaan testen!

Het chille van de stationscafe's is dat er meer mensen in hun eentje zitten (ja, in m'n eentje, Maxime en Noortje moesten hard doorlopen naar hun college in het Lipsius). Iedereen zit een beetje te werken op een laptoppie, lezen, studeren, en dan is het niet echt een probleem om daar zelf met m'n Engels examentraining (daar moet ik ook nog over vertellen!) te gaan zitten.

Maar goed, Lebkov dus. Het is er lekker druk, altijd een goed teken, en als je er binnenkomt zie je meteen allerlei verschillende mensen zitten. Je wordt meteen geconfronteerd met een heerlijke kaart en lekker lage prijzen (wat het allemaal nog wat heerlijker maakt) en je wordt heul snel al geholpen aan de kassa. De sandwiches worden vers gemaakt, je ziet ze aan het werk, maar de gemaakte broodjes liggen in de vitrine te wachten, zodat je langer moet wachten op je verse koffie (jumjum!) dan op je verse broodje. De grote koffiezetapparaten staan in het midden van het café, en het is heel leuk om de barrista's aan het werk te zien. Druk bezig met stomende machines, die écht groot zijn, en waar heeeerlijke geuren vanaf komen.
Koffie klaar, broodje mee, plekje opzoeken. Aan de bar of één van de lekkere grote tafels. Zit je daar, Engels examentraining te maken, met je broodje en je koffie. Mijn oordeel? Top!

Ik ben voor de witte sandwich met carpaccio, tomatenmayonaise en rucola gegaan. Carpaccio vind ik sowieso heerlijk, de mayo was een gok. Mayo is niet zo mijn ding eerlijk gezegd, het gaat nog wel eens fout. Dit was wel te doen, volgende keer ander broodje (want een volgende keer komt er zeker!). Het broodje was best klein, trouwens, gewoon zo'n dubbele driehoekssandwich. Niks grote mega-lunch, het is gewoon een snel broodje.
Qua koffie ben ik voor de caramel cappuccino gegaan. Uiteraard. Caramel all the way! <3

Ik zeg - probeer het een keertje!