doodeng

Van de week waren de profielwerkstukpresentaties op school. Ik wilde nog gaan kijken, maar dat paste niet meer, better luck next year. Toch zet het je aan het denken, want het is alweer bijna lente. En dan gaat het SNEL tot aan de zomervakantie. En dan zit ik ineens in de vijfde, en dat is het een-na-laatste jaar dat ik op het Fio zit! Scary as hell, want dan steekt de universiteit ook alweer zijn koppie om de hoek. En het zou wel fijn zijn als ik dan al enig idee zou hebben wat ik wil gaan doen.

Het allerliefst zou ik natuurlijk à la Rory Gilmore naar Yale gaan, en een moeder à la Lorelai Gilmore hebben die met mij de hele Target leegrooft voor mijn dorm-pje. Helaas hebben we niet alles wat we willen, dus laat ik daar maar niet op gaan rekenen. Wat ik ook zou willen is à la Rory Gilmore zeker weten wat ik later wil gaan doen. En niet zo ontzettend twijfelen de hele tijd. Wat moet dat fijn zijn!

En het is zoooo eng om te denken aan de tijd na het Fio, want hoewel ik er ontzettend zin in heb (jaja, het duurt nog 2,5 jaar, maar die zijn zo om, mark my words!) en eigenlijk niet kan wachten durf ik er niet zo goed over na te denken. Omdat het zo leeg en onbepaald is, en ik geen ideee heb wat er gaat komen.

Dan hoor je van allemaal mensen om je heen 'ik wil dat doen', of 'ik ga die opleiding doen', of 'ik wil in die stad studeren' en dan denk ik 'heeeelp!'. Weet ik veel waar ik moet beginnen! Weet ik veel wat ik wil! ENG, en omdat het zo eng is denk ik er weer niet zo veel over na en dat moet juist welll want hoe wil ik er anders ooit achter komen wat ik wil?

Het merendeel van de studenten is bij nader inzien niet tevreden met zijn studiekeuze...