Why??

Het slaat weer helemaal nergens op, al die domme dingen die ik doe. En zelfs al doe ik het niet bewust - mijn lichaam is er ZO aan gewend dat ik domme dingen doe dat het gewoon uit zichzelf domme dingen gaat doen. Zoals vandaag.
Vindt mijn oog (linkeroog, om precies te zijn) het een goed idee om misschien vandaag even op te zwellen. Leuk, gewoon even omdat ie dat kan, gewoon voor de fun. Want Renée die moet vandaag selectietesten doen voor het PRE, en heeft sowieso nog helemaal geen idee wat ze aan moet, dus dan is het toch hartstikke grappig om even lekker op te gaan zwellen, zodat ze nog meer in de stress schiet? Ja toch? Lekker spontaan!

not.

Words of the day!

Wat doe je, als je nichtje eigenlijk net zo gek is als jij, en een week in hetzelfde huis als jij woont?

Precies. Dan ga je gekke dingen zeggen.

Woensdag - desandify. Wat je doet als je op het strand onder het zand zit, en het in het water gaat afspoelen.
Donderdag - skinnysleeping. Geen uitleg bij nodig.

Vrijdag - transactual. Want soms probeert je zusje moeilijke woorden te gebruiken. Transsexueel, bijvoorbeeld...

Zaterdag - sifaka. De contexten waarin wij dit gebruikten zijn oneindig. Het is een soort maki, eigenlijk.

Zondag - 'ek is dik'. Dat zeg je na een lange picknick.

Maandag - old house. Je weet wel, waar de oude mensen wonen (ja, dit komt ook van het blonde zusje)

Dinsdag - fat friends. Dikke vrienden, maar dan iets leuker (:

Woensdag - admiddid. Admiddid, you hittitit! (nee, dat ga ik niet uitleggen...)

Donderdag - hugathon. Heeel veel knuffels. Wat je doet als je nichtje weggaat.. :(

Ai...

Maandag. School.

...

Maaaar daar gaan we nog even niet, ik herhaal, niet aan denken. Want ik heb er nog écht geen behoefte aan. Vaak heb je aan het eind van de zomervakantie wel zoiets van 'ja, nou weet ik het wel, school zou nou wel een mooie afwisseling zijn..', maar nu dus niet. Die hele vakantie is veel te snel voorbij gegaan!

Gelukkig heb ik dingen om me af te leiden. Vandaag pre-school (en vooral pre-PRE) shoppen met Kimberley - duim voor me dat ik een tas vind! En dan de eerste repetitie van het nieuwe jaar.. Meteen 3,5 uur (yess) maar we gaan d'r iets moois van maken. Morgen Beatstad! En een stel hele drukke gezellige mensen die hier blijven slapen (waarschijnlijk...waar gaan we nou eigenlijk slapen?!). Zondag slaaaaap en werk. Niet de meest ideale laatste vakantiedag, maar ach, you can't have it all. En dan maaaaaandag.....PRE-persoonlijkheidtest, en PRE-cognitieve test! Bibber de bibber, langzaam maar zeker komen de zenuwen een KLEIN beetje omhoog. Ik moet ze toch echt maar eens even bewijzen dat ik een PRE-persoon ben...

En dinsdag begint school echt weer.

Nee.

Daar wil ik nog niet aan denken.

Dinsdag.

Kaartjesschok

Boven mijn bureau hangt een heel leuk waslijntje, met wasknijpertjes die matchen bij mijn kamer en daaraan heel veel kaartjes. Van de vakantie, voor Kerst, verjaardagen of zomaar (zoals de twee van de Popocatepetl...). Heel leuk, behalve dat ik er niet aan dacht dat zonlicht blekend werkt. En dat de kaartjes, die dus met de geschreven kant naar buiten hangen, een beetje in gevaar verkeren....
Picture this: je wilt rustig een stel nieuwe kaartjes op gaan hangen, en denkt een beetje na over hoe dat er het leukste uit zou gaan zien. Je haalt de kaartjes die er al hangen even weg, zodat je alles netjes opnieuw kan gaan doen. Je draait de oude kaartjes van vorig jaar met een glimlach om, wat een herinneringen, wat is er veel gebeurd sinds je die kaartjes hebt gehad, blablabla. Maar dan! Schok! Het geschrijf is ineens weg! Dan schrik je, let me tell you.
En dan doet zich ook weer een nieuw probleem aan - waar ga je de kaartjes nu ophangen?! Boven het bureau kan natuurlijk niet meer, want het is natuurlijk wel de bedoeling dat je ze later weer terug kunt lezen...
Dus nu ben ik met grote moeite en voorzichtigheid een stel verschillende handschriften aan het overtrekken. En misschien ga ik ze toch maar allemaal scannen, voor én achterkant. Voor de zekerheid, weet je wel...

Pride and Prejudice and Zombies is cooooool! (:

Coca Cola Zero-liefde in Frankrijk <3

Bathroom singing again..

Scrollend over mijn blog kwam ik ineens mijn post van vorige week tegen, over bathroom singing. Dat dat ook wel 'singing in the bath' wordt genoemd, volgens wikipedia. Nou wil ik niet heeel moeilijk doen, maar ik heb nog nooit iemand in bad horen zingen. Onder de douche wel, en ik kan me nog best voorstellen dat je met één been in de wastafel, met een scheermesje in je hand staat te zingen, maar in bad..?

Starbucks

I LOVE STARBUCKS!

Dat is een feit, dat ga ik niet ontkennen. Waar dat aan ligt? No idea, als ik heel eerlijk ben. Of, nouja, als ik nog eerlijker ben, ik weet het misschien wel. Een beetje.

Het is niet eens dat de koffie nou zoveel lekkerder is. Hun frappuccino's zijn heeeeerlijk, maar voor een Latte Caramel kan je net zo goed naar de Bagels&Beans, of zelfs de HEMA. (tip van het jaar - koffie bij de HEMA! Met een stukje lekkere appeltaart en wat rustige oude opa'tjes en oma'tjes met kleinkindertjes om je heen...vooral als het buiten regent) Het gebak daar is wel ontzettend lekker - heb je wel eens hun cheesecake op? YUM! Hoewel sommigen van mening zijn dat hij 'niet lekker doorglijdt' ben ik een grooote fan. De chocoladecake is een beetje mwa (maar ik heb een geweldige moeder die een geweldig recept heeft en dus geweldige chocoladecake met haast goddelijk glazuur maakt, dus dat is niet eerlijk) en de muffins zijn gewoon lekker Amerikaans.

Maar eigenlijk gaat het bij Starbucks om de koffie, no? Dus, als de koffie eigenlijk niet eens zo heel geweldig is, waarom zou je je dan blauw betalen aan zo'n bekertje koffie?

Ik schaam me er bijna voor, maar niet helemaal: omdat het een soort accessoire is geworden. Om met zo'n kartonnen koffiebekertje over het station of door de stad te lopen, dat maakt je outfit af. Je krijgt er een goed gevoel door - zovan, kijk mij eens, ik 1. ben rijk genoeg om zomaar even een Starbuckskoffie te kopen en 2. heb zo'n druk leven dat ik niet kan gaan zitten met mijn koffie, maar het on the go moet kopen.

Beetje zielig. Om daarvoor koffie te kopen. Toch krijg je niet hetzelfde gevoel bij HEMA koffie, omdat de HEMA geen koffiewinkel is! Het voelt niet hetzelfde om koffie te drinken, met uitzicht op de BH's aan de ene kant en een vakkenvulstertje met dekbedovertreksets aan de andere kant. Niet als je ook bij de Starbucks kan kopen, waar ze zoooo veel verschillende soorten koffie hebben. Dan ga je voor de koffie.

(Natuurlijk heeft het feit dat er nu in Nederland nog maar 3 Starbucksen zijn er ook een beetje mee te maken..)

(kleine broertje heeft mijn verslaving overgenomen..)

Mijn punt, uiteindelijk? Hoewel ik vind dat ik er totaaaal geen reden voor heb, ben ik gek, ik herhaal GEK, op de Starbucks. En ben ik eigenlijk wel BLIJ dat er nog maar 3 Starbucksen zijn, zodat ik niet te vaak wordt verleid tot het kopen van zo'n duur kartonnen bekertje met een beetje koffie erin (frappuccino's zijn een ander verhaal). En eigenlijk maakt het ook niet zoveel uit dat mijn gekte nergens op slaat. Boeie, dat ik van de Starbucks hou? Laat me lekker (en dit zeg ik tegen mezelf), soms is een 'guilty pleasure' gewoon even lekker. Net als Poptarts! (daar later meer over...)

(stationskoffie is overigens ook gewoon lekker hoor - zeker als er 'crazy about my coffee' opstaat!)

Het Huntersch Dagblad

Met in het Hoofdnieuws: Renée Hunter die bijna van haar stokkie gaat in de La Place.

Ik beveel het je niet aan, het is niet leuk, het is eng en je voelt je (needless to say) slecht. Understatement. Gelukkig is de wereld toch zo bar en boos nog niet en zijn er genoeg lieve, zorgzame, geweldige mensen die het leven het leven waard maken <3

(nee, 'het leven het leven' was geen typfout)

Verder, het kleinere nieuws: Renée Hunter heeft haar mobiel laten jatten.

Niet dat dat nou echt de bedoeling was, het ging zegmaar een beetje zonder dat ik het doorhad (goh, toch wel? Ja, echt waar) en de conclusie 'Aan Lost-and-Found op Schiphol heb je niks' was redelijk snel getrokken. Zelfs alle hoop die ik daarna nog voor hun systeem koesterde bleek nutteloos, en alle hoop is nu bijeengeraapt en op de verzekering gevestigd. Hoop koesteren met een gebroken hartje is lastig, laat ik je dat vertellen. Is het je al eens opgevallen hoe vaak er ergens in je omgeving een mobiel gaat? Vaak! Heel vaak! En elke keer hoor ik dan, ergens links bovenin mijn borst, KRAK! Ai. Ik mis m'n Cookie. En ik ben onbereikbaar, wat aan de ene kant een tikkie lastig is, maar verder eigenlijk lekker bijdraagt aan het vakantiegevoel. Oh, je hebt geprobeerd te bellen? Tja, sorry, mijn mobiel is gejat. Nee, ik heb geen idee wanneer ik er weer eentje heb. Hopelijk voor school weer begint...Gaat niet lukken.

Nog een paar highlights: Mini komt morgen! Overmorgen ga ik als de drukke journaliste die ik (tegenwoordig) ben naar een bespreking bij de krant en tussendoor zal ik m'n kont toch echt op een gegeven moment eens naar het strand moeten slepen. En geld verdienen. Ai, vakantie is duur, te duur. Het gebroken hartje klopt steeds sneller in de afwachting van de gelukkige thuiskomst van de laatste paar vakantiegangers (lucky bastards, net nu ik mijn bruine kleurtje weer kwijt ben! Waarom gaat dat altijd zo snel??) en we hebben Poptarts in de kast. Het leven is wonderschoon met Poptarts in de kast!

En het feit dat die dingen suikersuikersuikersuiker bevatten - en niks anders, welteverstaan - zullen we maar even over het hoofd zien...

Het RenéeslaatArondievloekt-spektakel is vanmiddag geëindigd op een schappelijke 14 euro en William is twee keer keihard ingemaakt, met Yahtzee en het Etiquette-spel, welteverstaan. Oh, en vergeet vooral de Monopoly van gister niet.

En verder verkeer ik in een lichtelijke staat van shock (wat nog los van het mobieltjestrauma en near-fainting-experience staat..): Mensen, Gossip Girl is ineens weg!!

Vakantiekusjes van Renée Hunter, eigenaresse van een opgeruimde kamer, Yahtzee-supertalent en onbereikbaar till further notice...

Bathroom Singing

From Wikipedia, the free encyclopedia.

Bathroom singing, also known as singing in the bathroom, singing in the bath, or singing in the shower, is a widespread phenomenon.