woensdag 25 februari 2009
eerste een 1 en dan een 6!!
zondag 22 februari 2009
ik neem ‘s nachts hooi mee naar bed…
Droom je minder als je moeier bent? In dat geval is het misschien maar goed ook dat de school morgen weer begint.
Ik zou het geen nachtmerries noemen, en ook niet echt ‘enge dromen’. Disturbing, dat is het, hele disturbing dromen waar je niet fijn van wakker wordt. Het is niet zo dat ik happend naar adem wakker schiet, doordrenkt van zweet, hart dat als een razende tekeer gaat, blablabla. Maar lekker wakker worden is anders.
Het is de schuld van de school. Wie laat er de klas dan ook ‘Lord of the Flies’ lezen? Daar begon het allemaal mee, en er komen nu regelmatig jochies met vieze haren en beschilderde gezichten op donkere eilanden in mijn dromen voor. Vooral Simon komt vaak naar me toe, dan staat hij me heel indringend aan te kijken en voorspelt allemaal doemscenario’s. Jippie.
Toen droomde ik ineens ergens anders over. Ik was gewoon thuis, en ik slaakte een zucht van opluchting. Iedereen was weg, pap ergens in Verweggistan, zusje bij een vriendin, broertje naar trompetles (ja, het was een gedetailleerde droom..) en mams was boodschappen doen. Ik stond in de kamer van mijn broertje, keek uit zijn raam en zag iemand de straat oversteken naar ons huis. Het was m’n opa! Dus ik ga naar beneden, en op weg naar beneden hoor ik ook hoe hij aanklopt. Ik doe de deur open, maar zodra ik hem zie blijkt het helemaal niet mijn opa te zijn – het is een andere oude man die zich tot in detail als mijn opa heeft vermomd, maar zijn ogen zijn FELblauw (SUPERcreepy!) en helemaal verkeerd. Voel je al waar dit naartoe gaat? ‘Hallo’, zegt hij menacingly, hij stapt naar me toe, torent boven me uit, en al waar ik naar kan kijken zijn die doodenge ogen, die helemaal niet in dat bekende gezicht horen. Ik probeer te gillen, wat niet lukt natuurlijk, en het zou ook geen zin hebben – ik ben helemaal alleen thuis. En net voordat de ontvoerder me te pakken krijgt wordt ik wakker.
DOODENG! Nu zijn die ogen het enige dat ik zie als ik in bed lig.
Bovendien hebben we ‘The Untouchables’ gekeken, over de maffia en Al Capone. SUPERgoeie film, maar heel veel bloed en dode mensen. En de meest enge hitman die je je voor kan stellen. Gespeeld door Billy Drago, en je kent hem vast niet maar zoek maar eens een foto van hem op. Het is gewoon niet grappig, hij is dood- en dood- en doodeng! Een verhaal erachter is al niet eens meer nodig – een nachtmerrie kan al bestaan uit alleen een stilstaand beeld van zijn gezicht (en nee, dat is niet overdreven!).
Waarom ik zo’n last heb van deze film is mij ook een raadsel. Ik heb al jaren geen last meer van ‘enge’ films, en dit is geeneens een enge film, hij is supergoed! Met wat bloed erin, en Billy Drago (ik zweer je – als ik hem in het donker tegen zou komen zou ik ECHT een hartstilstand hebben!!), maar hij is niet eng. ‘I am Legend’ is dan nog enger, en die is ook niet ‘eng’, in principe. Dus, waarom? Al die Italiaans-achtige maffiosi zijn nog best ‘schattig’, met hun grappige accenten. Sure, ze vermoorden mensen, maar ze zijn niet echt intimiderend.
Tot slot gaat er elke nacht een deel van mijn familie dood, en die dromen volgen elkaar op, gisteravond werd het laatste gezin in een klap weggevaagd door een auto-ongeluk. En neee, het is dus echt niet leuk om nacht na nacht je familie weggevaagd te zien worden!!
Droom je, als je door slaappillen slaapt? Zo niet, geef mij dan maar een familiepakket slaappillen voor mijn verjaardag. Die trouwens over 4 (!!) dagen is; waarom kan ik daar niet over dromen? In de kleuters had ik op een gegeven moment een droom waar ik naar het zwembad ging en werkelijk tegen IEDEREEN zei ‘Ik ben volgende week jarig!’. Een slaapverwekkend saaie droom (…woordspeling?) maar nog altijd leuker dan de dromen die ik nu heb, die Lord of the Flies, ontvoerders vermomd als mijn opa (jeez, laat die man gewoon in vrede rusten oke! Ik heb hier geen behoefte aan!), Billy Drago en mijn halve familie dood nacht na nacht combineren.Nee, ik overdrijf niet, nacht na nacht.
Ik hoop echt dat ik minder ga dromen als ik weer naar school ga, want dit is niet grappig meer.
zaterdag 21 februari 2009
Studie van Elizabeth Hunter
in foto’s
kijk mamma, mijn nieuwe huisdier
heel af en toe eet ik voor de afwisseling mijn bordje leeg – als er spaghetti bolognese op ligt, natuurlijk
EN OMDAT ZE ZO’N GEK KIND IS, DAT SOMS ZO IRRITANT KAN ZIJN (ECHT HEEL IRRITANT), MAAR TOCH EEN LIEVE MEID BLIJFT EN ALTIJD MIJN ZUSJE ZAL BLIJVEN – I LOVE YOU LIL’ SIS
vrijdag 20 februari 2009
travailler; je travaille, je travaillais, j'ai travaillé
Bovendien kwamen er ineens wel heel veel bekende gezichten langs! Ik dacht, leuk, ik ga bij een wat duurder restaurant werken, kom ik niet zo veel bekenden tegen (er zitten daar KAKKERS, niet normaal! Zo'n groepje zat gister heel leuk te roddelen over iemand die zooo arm was dat ze geeneens een tweede huisje in Frankrijk kon bekostigen, en dat ze toen 'maar' een camper kocht...)
En toen kwam daar ineens een heel bekend gezinnetje binnen. Papa, mama, klein meisje en heel bekend vriendinnetje! Leuk hoor, je vriendin bedienen... Not. De citroentaart was te zoet. En haar zusje wilde visbestek om haar grote bord patat met een klein stukje lekkerbek mee op te eten. Leuk hoor, ik krijg je nog wel, Wendy!
Op weg terug naar achter vanaf bovengenoemd vriendinnetje zie ik ineens een bekend gezicht mij doodleuk van boven de bar aan zitten grijnzen (wat een zin). Wat doe jij hier nou? Ik ben hier voor het afwassen. Oh. Oké. Na ongeveer een half uur eindelijk de baas gesproken, en aan het eind van de dag stond daar in de agenda; 'zaterdag 21 februari - 15:30 thom veeger'.
En ik dacht dat ik rustig zou kunnen werken..?
woensdag 18 februari 2009
picknicken? binnen? wij wel :)
Vandaag SUPERdag gehad. Op de singles-avond op Valentijn (waar ik helaas niet bij kon zijn - maar ik werd op de hoogte gehouden!) is er iemand op het geniale idee (was het Guylaine? was het Maxime? was het Sasja?) gekomen om een indoor-picknick te houden. Compleet met dekentje op de grond en dat iedereen hapjes meebrengt. Omdat ik de singles-avond al niet bij kon wonen was dit een must natuurlijk, en vanmorgen vroeg naar beneden gegaan om nog voor de JOZA-vergadering scones te bakken. Meteen wat deeg gegeten als ontbijt, ik kon het niet laten. Scones met Engelse room (als substituut maar spuitroom genomen..^^) en jam - YUM :) Slagroom, jam en scones mee naar Lisserbroek, ding-dong, het feest kon beginnen!
Een gezellig kleedje op de grond, stapel kussens erbij en hapjes in het midden - wat een feest! Schuimpjes van Sas, komkommers met Aromat van Max (tja, wat zal ik zeggen..), HUGE bak fruit-salade van Nicole. Appelsapje erbij, en de zon door het dakraam maakte het helemaal af - er was tenminste een illusie van zonnen en zomer.
Sas en ik bleken vandaag wat minder fotogeniek, er vonden een aantal hele grappige fotomomentjes plaats, Nicole heeft ons wegwijs gemaakt in homo-muziek (oh. my. word.) en Gossip Girl van vrijdag maar weer een keer gekeken. Hints bleek een geweldig spel (hoe beeld je in hemelsnaam 'nooit' uit??) en van de zomer gaan we ZEKER WETEN het park in Sasseh'm onveilig maken :) Gnagna.
Meiden, het was super :)
dinsdag 17 februari 2009
doodeng
Het allerliefst zou ik natuurlijk à la Rory Gilmore naar Yale gaan, en een moeder à la Lorelai Gilmore hebben die met mij de hele Target leegrooft voor mijn dorm-pje. Helaas hebben we niet alles wat we willen, dus laat ik daar maar niet op gaan rekenen. Wat ik ook zou willen is à la Rory Gilmore zeker weten wat ik later wil gaan doen. En niet zo ontzettend twijfelen de hele tijd. Wat moet dat fijn zijn!
En het is zoooo eng om te denken aan de tijd na het Fio, want hoewel ik er ontzettend zin in heb (jaja, het duurt nog 2,5 jaar, maar die zijn zo om, mark my words!) en eigenlijk niet kan wachten durf ik er niet zo goed over na te denken. Omdat het zo leeg en onbepaald is, en ik geen ideee heb wat er gaat komen.
Dan hoor je van allemaal mensen om je heen 'ik wil dat doen', of 'ik ga die opleiding doen', of 'ik wil in die stad studeren' en dan denk ik 'heeeelp!'. Weet ik veel waar ik moet beginnen! Weet ik veel wat ik wil! ENG, en omdat het zo eng is denk ik er weer niet zo veel over na en dat moet juist welll want hoe wil ik er anders ooit achter komen wat ik wil?
Het merendeel van de studenten is bij nader inzien niet tevreden met zijn studiekeuze...
maandag 16 februari 2009
vrijdag 13 februari 2009
dinsdag 10 februari 2009
tja
Als je huiswerk aan het maken bent reageer je daar dan op, aldus Renée.
Onderwerp voor een profielwerkstuk? 'Wat zeggen MSNnamen over de mentaliteit onder jongeren in de hedendaagse samenleving?'
zaterdag 7 februari 2009
countdown
Voor mijn verjaardag wil ik:
een ticket naar Zuid-Afrika
een tijdmachine
een spreuk om de dood terug te draaien
een manier om jezelf te teleporteren door je met je ogen te knipperen
een lief vriendje
een goede danspartner
goede cijfers zonder er voor te hoeven werken
meer tijd (een extra dag in de week is al voldoende :)
een inloopkast (mét inhoud)
een laptop
een rijbewijs met auto
een mooi huisje in Italië, met een groot terras en een bella cucina, waar altijd verse pasta te vinden is :)
een goedgevulde bankrekening, zodat ik zelf overal voor kan betalen en mijn ouders dat niet meer hoeven
een eigen bibliotheekje
vroeg op kunnen staan
dat tickets minder duur worden, dat paps bedrijf weer tickets betaalt, dat we weer business class kunnen vliegen, dat we weer vaak weg kunnen!
een nieuwe mobiel
meer weekend
meer zon
langere zomers
lentes die eerder komen
warmte!
Maar als dat alles een beetje onbetaalbaar/onmogelijk/moeilijk om te regelen is, heb ik een (ietwat meer bescheiden..) verlanglijstje :)
mokken (wat kan ik zeggen, ik ben koffie verslaafd... ^^)
armbanden (geen tingelingel gevallen, daar wordt mijn omgeving - en ik ook - gek van)
van die supermooie 'paperblanks' notitieboekjes die ze bij de AKO en de Grimbergen hebben
zo'n HEMA miniboxje voor in je iPod
geld (en geen bonnen, die zijn zo irritant - neeheee, ik wil helemaal geen 15 euro bij de Hunkemoller uitgeven, ik wil helemaal niet 10 euro aan pennen bij de HEMA kopen, ik wil het gewoon op de bank kunnen zetten!)
nagellakjes
Halli Galli (om het kind in mij weer boven te brengen :))
Pip Studio boekjes enzoo
en als je echt geen inspiratie hebt - oorbellen
NOG 14 DAGEN :)
woensdag 4 februari 2009
1 februari 2009
dinsdag 3 februari 2009
maandag 2 februari 2009
natuurramp
Vandaag was het natuurrampje ziek. Met twee dekens, 4 boeken, iPod, mobiel, lippenbalsem, pepermuntjes, thee, de drie afstandsbedieningen netjes op een rij en een superzachte joggingbroek op de bank gaan liggen om even beter te worden. Ik denk dat mijn weekend misschien een beetje té leuk was, maar oke.
Lunchtime, en het natuurrampje had met haar pijnlijke keel niet zo'n zin in het lekkere broodje dat haar moeder die ochtend voor haar had gemaakt. Strompelend met een deken om mijn schouders naar de keuken om lekkere warme mieliepap te maken :) (Zuid-Afrikaans SUPERcomfortfood, en iets waarvan Nederlanders maar niet snappen waarom je het in hemelsnaam wilt eten - jongens, het is lekker!) Bij gebrek aan een beetje fatsoenlijk mieliemeel maar polenta gebruikt, maar dat mocht de pret niet deren. Het simpele procesje afgewerkt, terwijl de pap warm stond te worden in een creatieve bui wat gedroogde nectarines in stukjes gesneden om erbij te gooien (van Woolworths, de enige echte lekkere :)) - allemaal met een deken nog om mijn schouders. Mieliepap bijna klaar, moest nog een laatste keer de magnetron in. En toen gebeurde het.
Ergens tussen het aanrecht en de magnetron in gleed die bak ZO uit mijn handen. Dan verwacht je dat er een grote hoop op de vloer terecht komt, maar ik, super natuurramp extraordinaire, met mijn overdonderende talent voor zulke dingen, krijg het voor elkaar om mieliepap op het plafond te krijgen. Ja, dat zeg ik, op het plafond. En op de bovenste kastjes aan de ANDERE kant van de keuken. En hete mieliepap in mijn broertjes oog. En op mijn moeders rug. En de hele vloer natuurlijk. En op het koffiezetapparaat. En op de geroosterde broodjes die moeders net voor zichzelf had gemaakt. EN OP HET PLAFOND!
En hoewel het voor mijn broertje géén pretje was om gloeiend hete mieliepap in zijn oog te krijgen, en mijn moeder best wel minder blij was met de grote zooi in de keuken (en op het plafond!!), was ik best onder de indruk. Want zeg nou zelf, voor zulk soort dingen heb je toch best talent nodig!