Click here for Blogger tutorials, premade templates, free blog templates and custom blog designs »

Everyone wants the love, no-one wants the pain -
But you can't have a rainbow without a little rain!

zaterdag 24 januari 2009

Opgeruimd staat netjes

Alle 4v klassen een beetje verlaten vandaag - alle N'ers naar een bèta-dag, alle M'ers zielig achtergebleven op school (idd Lisa -wanneer gaan ze nou eens speciaal iets voor ons organiseren..??). Hele lege klassen, hele lange lessen. Logeetje bij ons thuis met de griep, ik halverwege het 2e uur ook een griephoofd. En van die griepknieën en -heupen. Heerlijk. Maar ik weigerde ziek te zijn.
Om 1 uur uit, lunch van paracetamol en HotColdDrex (afwaszeepgroen en heeeeel sterk ruikend, voelde me na een kwartiertje erboven hangen al beter, super sterk spul!). Ik weigerde met een boek/film/koekjes op de bank/bed te gaan liggen, hoe aanlokkelijk mijn pyjama/joggingbroek ook leek. Wat dan te doen? Toen mijn kamer maar opgeruimd.

Opgemaakt bedje, leeg bureautje, schoolboekjes opgeruimd (nog net niet op alfabet gezet..), zelfs bureau-la uitgemest. Kaartje gevonden die gewoon voorbestemd was om naar mijn neef gestuurd te worden, kaartje beschreven, postzegel geplakt - morgen op de post. Misschien dat ik dan een kaartje terugkrijg..? ^^ Tijdschriften eindelijk eens in tijdschriftenbakken gestopt, duizenden tassen/tasjes/zakken/koffers die nog half-in- half-uit-gepakt in mijn kamer stonden officieel UITgepakt en opgeruimd, sokken die nog naast mijn bed lagen in de was gedaan. Schone kleren opgevouwen en opgeborgen, sieraden netjes in de la gestopt. Boeken opgeruimd, kabeltjes weggestopt.
En toen ik klaar was, was de griep weg. Eureka Eureka! :)

Was de rest van de middag nog zo ongeveer 'high' van mijn opgeruimde kamer (morgen alleen nog ff nieuwe bloempjes kopen ^^), maar daar kwam een abrupt einde aan toen de klok richting kwart voor 6 ging. Bijna tijd voor dansen, maar waar oh waar was mijn moeders fiets? Aangezien mijn eigen fietsje heel zielig met een lekke band bij de fietsenmaker staat, mag ik op haar charmante be-fiets-tasde-geval (waar ik na ruim 3 weken onderhand wel gewend aan ben, eigenlijk...). Maaaar dan moet die er wel zijn - en laat ze nou net met haar fiets weg zijn. Stress stress, wat ga ik doen? Komt ze net voor kwart voor aanzetten met die fiets, ik erop, racen racen racen, kom ik net na kwart voor aan. Bij de dansschool. Die op slot zat. Grr. Had ik kunnen weten, vorige week heel onsubtiel voor gewaarschuwd. Toch voel je je knap lullig als je daar voor een gesloten deur staat...
Maar ik ben een positief kind, niet te stuiten, dus haalde ik mijn schouders op en ging toen maar naar orkest. Oh wat is het toch leuk om zo'n vol leven te hebben..

Ik baal wel een beetje - want ik kon er zelf echt niks aan doen, en ik was maar een paar minuutjes te laat! Pff. Het leven gaat soms een klein beetje te snel voor mij, slow motion moet af en toe ook wel lekker zijn. Op zich.

Welterusten allemaal! :)

2 reacties:

LA zei

mijn tactiek: geen rotzooi maken, dan hoef je het ook niet op te ruimen.



..stiekem ligt dr wel een groot hoopje papiertjes op mn bureau..

Murt zei

ik vind het echt belachelijk van rachel en peter dat ze de deur op slot doen. echt zo lullig. je betaald niet voor niets toch?