Zo, zijn we daar ook weer doorheen.
De eerste fietstocht naar school - meteen door de wind en de regen. De eerst wandeling op die welbekende trappen - meteen helemaal naar de derde. Het eerste weerzien van klasgenootjes - meteen met blauwe ogen, lichte hersenschuddingen en ontstekingen. Ach, het is ook niet makkelijk om weer naar school te moeten.
Toch viel het 100% mee. Of anders minstens 70%. De roosters zijn te doen - elke dag 1e uur vrij, twee dagen zelfs 1e twee. Docenten zijn prima, driewerf halleluja dat we nu zeker weten dat we geen Steur hebben voor Latijn. En hoewel de vakantie hard is geweest op een aantal mensjes leven alle klasgenoten nog wel. Bovendien is de eerste mail met PRE-data alweer de deur uit, dus kan ik weer uitkijken naar heel wat dagen dat ik lekker níét naar school hoef. Dat heb je dan weer niet in de vakantie!
Ja, het valt best mee, en zelfs het zonnetje is gaan schijnen!
Schooljaar 2010/2011, het allerlaatste jaartje Fio. Even knallen, en dan duiken we het grotemensenleven in :)
maandag 23 augustus 2010
zondag 22 augustus 2010
niet te geloven dat ik dit nog niet gepost heb
Toen vriendlief donderdag over iemand zei dat het een 'oudgeworden Reinout' was, moest ik hard lachen. Die leert snel! Dat hij 'mijn' begrippen zo overneemt en zo casual in het rond kan strooien, vind ik leuk! Dit staat dan even los van het feit dat het een tikkie gay is om als jongen Reinout-opmerkingen te maken; bovendien was het meer een grapje.
Het zette me wel aan het denken, want ik bedacht me dat ik hier nog niet heb uitgelegd wat een Reinout nou precies is. En dat terwijl Reinouts ongelofelijk belangrijk zijn in het leven van elk meisje! Eigenlijk weet ieder meisje al wat haar Reinout is. Ze weet alleen niet dat hij zo heet.
Reinout, namelijk, is dé perfecte jongen. Reinout is precies wat je nodig hebt, hij ziet eruit zoals jij wil dat hij eruit ziet, hij beoefent de sport die je voor jongens aantrekkelijk vindt, maar het belangrijkste - Reinout kan elke willekeurige vorm aannemen!
De klassieke Reinout is de kak-Reinout. Halflang haar, polo's, rijke paps, dure auto, goede manieren, zeilen en golf. En met het talent dat hij zelfs het meest kieskeurige meisje weet te overtuigen van zijn aantrekkingskracht!
Gelukkig valt niet iedereen op dit type Reinout en gaan de varianten ein-de-loos door! Zo heb je de surf-Reinout, de chubby-Reinout, de atletische-Reinout en de gitarist-Reinout. Om er maar een paar te noemen.
Voor meer informatie over Reinouts kun je hier verder lezen.
Wie is jóúw Reinout?
Het zette me wel aan het denken, want ik bedacht me dat ik hier nog niet heb uitgelegd wat een Reinout nou precies is. En dat terwijl Reinouts ongelofelijk belangrijk zijn in het leven van elk meisje! Eigenlijk weet ieder meisje al wat haar Reinout is. Ze weet alleen niet dat hij zo heet.
Reinout, namelijk, is dé perfecte jongen. Reinout is precies wat je nodig hebt, hij ziet eruit zoals jij wil dat hij eruit ziet, hij beoefent de sport die je voor jongens aantrekkelijk vindt, maar het belangrijkste - Reinout kan elke willekeurige vorm aannemen!
De klassieke Reinout is de kak-Reinout. Halflang haar, polo's, rijke paps, dure auto, goede manieren, zeilen en golf. En met het talent dat hij zelfs het meest kieskeurige meisje weet te overtuigen van zijn aantrekkingskracht!
Gelukkig valt niet iedereen op dit type Reinout en gaan de varianten ein-de-loos door! Zo heb je de surf-Reinout, de chubby-Reinout, de atletische-Reinout en de gitarist-Reinout. Om er maar een paar te noemen.
Voor meer informatie over Reinouts kun je hier verder lezen.
Wie is jóúw Reinout?
zaterdag 21 augustus 2010
allawêreld!
Het gebeurde ongeveer een week geleden.
De familie Hunter zat 's avonds laat (en dan bedoel ik ook écht laat) in de Spur, te wachten op hun eten. Mamma, Pappa, Oma, Renée, Elizabeth en William. De lange rit vanuit Ladysmith (6 uur vanwege dat eeuwige Afrikaanse gefix aan de wegen) was net achter de rug en met knorrende magen hadden ze zich op de plakkerige banken laten ploffen. Dat het 10 uur was en allang te laat voor avondeten boeide ze niks, ze hadden honger!
Diepe gesprekken vonden plaats, onder andere over de tattoo's van David Beckham en de Engelse naam van Wit-Rusland ('Boulahrouz, toch?', aldus Elizabeth). William, die het toch al zwaar heeft met twee oudere zussen, mengde zich in het gesprek en ROETSJ, daar ging de stem!
Zussen en moeder keken elkaar verrukt aan - hij heeft de baard in de keel! Aaah, wat schattig! (lees dit met in je achterhoofd een hele hoge stem van verrukte, schattigvindende meiden. Je weet wel hoe dat klinkt) En arme William wilde met dieprode wangen wegduiken onder de tafel..
In de week die volgde is het verscheidene keren gebeurt dat de stem van broertjelief ietwat uitschoot, en elke keer is het de moeder en zussen gelukt te lachen, en uit te roepen hoe leuk ze dit wel niet vonden.
Arme William. Ik heb echt medelijden met hem. Hij heeft het echt zwaar met ons. Eerst zeuren we constant dat hij z'n haar moet knippen. Dan legt Elizabeth hét kappersbezoek op foto vast (zie het dametje d'r Hyves voor beeldmateriaal) en haalt Renée er heul veel plezier uit om de eerste knip zelf uit te mogen voeren. Vervolgens gaat er geen half uur voorbij zonder dat één of ander vrouwelijk familielid (tante/oma/moeder/zus/peettante - take your pick) zegt hoe móói hij er nu wel niet uitziet, of dat een mannelijk familielid lachend vraagt waar zijn haar gebleven is. Iedereen zucht diep wanneer hij vraagt of hij even naar een CD-winkel mag, terwijl hij er van hem verwacht wordt dat hij úúúren met de meiden door kledingwinkels loopt, en tenslotte kan hij niet eens rustig de baard in de keel krijgen zonder dat erop gereageerd wordt! Arme William!
De familie Hunter zat 's avonds laat (en dan bedoel ik ook écht laat) in de Spur, te wachten op hun eten. Mamma, Pappa, Oma, Renée, Elizabeth en William. De lange rit vanuit Ladysmith (6 uur vanwege dat eeuwige Afrikaanse gefix aan de wegen) was net achter de rug en met knorrende magen hadden ze zich op de plakkerige banken laten ploffen. Dat het 10 uur was en allang te laat voor avondeten boeide ze niks, ze hadden honger!
Diepe gesprekken vonden plaats, onder andere over de tattoo's van David Beckham en de Engelse naam van Wit-Rusland ('Boulahrouz, toch?', aldus Elizabeth). William, die het toch al zwaar heeft met twee oudere zussen, mengde zich in het gesprek en ROETSJ, daar ging de stem!
Zussen en moeder keken elkaar verrukt aan - hij heeft de baard in de keel! Aaah, wat schattig! (lees dit met in je achterhoofd een hele hoge stem van verrukte, schattigvindende meiden. Je weet wel hoe dat klinkt) En arme William wilde met dieprode wangen wegduiken onder de tafel..
In de week die volgde is het verscheidene keren gebeurt dat de stem van broertjelief ietwat uitschoot, en elke keer is het de moeder en zussen gelukt te lachen, en uit te roepen hoe leuk ze dit wel niet vonden.
Arme William. Ik heb echt medelijden met hem. Hij heeft het echt zwaar met ons. Eerst zeuren we constant dat hij z'n haar moet knippen. Dan legt Elizabeth hét kappersbezoek op foto vast (zie het dametje d'r Hyves voor beeldmateriaal) en haalt Renée er heul veel plezier uit om de eerste knip zelf uit te mogen voeren. Vervolgens gaat er geen half uur voorbij zonder dat één of ander vrouwelijk familielid (tante/oma/moeder/zus/peettante - take your pick) zegt hoe móói hij er nu wel niet uitziet, of dat een mannelijk familielid lachend vraagt waar zijn haar gebleven is. Iedereen zucht diep wanneer hij vraagt of hij even naar een CD-winkel mag, terwijl hij er van hem verwacht wordt dat hij úúúren met de meiden door kledingwinkels loopt, en tenslotte kan hij niet eens rustig de baard in de keel krijgen zonder dat erop gereageerd wordt! Arme William!
de wonderen zijn de wereld nog niet uit
Op zo'n nuttige dag als deze leek het me wel leuk om weer eens wat van me te laten horen, hier, op dit digitale uitlaatklepje van me. Ik heb geen computer op dit moment, wat me wel bevalt eerlijk gezegd, dan doe ik nog eens wat nuttigs. De hele kamer is opgeruimd en uitgeruimd en ik geloof niet dat mijn bureau OOIT zo leeg is geweest! Nou moet het nog zo blijven.
En weetje, ik had nooit gedacht dat ik het zou zeggen, maar ik ben Twitter irritant gaan vinden! Een maand in Zuid-Afrika doet veel met een mens, en ik erger me steeds meer aan dat knipperende rode lampje. Nee, ik wil niet nu weten wat jullie aan het doen zijn! Dus die mobiel blijft lekker ergens in een hoekje liggen terwijl ik verder ga met nuttige dingen. Het is een wonder, en ik denk dat weinig mensen dit zullen geloven, maar mijn BlackBerry en ik zijn niet meer onafscheidelijk, totaal niet juist! Zo'n maand waarin je hem eigenlijk niet kan gebruiken is dé perfecte afkickmethode!
Ongelofelijk maar waar.
En weetje, ik had nooit gedacht dat ik het zou zeggen, maar ik ben Twitter irritant gaan vinden! Een maand in Zuid-Afrika doet veel met een mens, en ik erger me steeds meer aan dat knipperende rode lampje. Nee, ik wil niet nu weten wat jullie aan het doen zijn! Dus die mobiel blijft lekker ergens in een hoekje liggen terwijl ik verder ga met nuttige dingen. Het is een wonder, en ik denk dat weinig mensen dit zullen geloven, maar mijn BlackBerry en ik zijn niet meer onafscheidelijk, totaal niet juist! Zo'n maand waarin je hem eigenlijk niet kan gebruiken is dé perfecte afkickmethode!
Ongelofelijk maar waar.
Abonneren op:
Reacties (Atom)
Posts
